Francisco Fernández Ordóñez

Francisco Fernández Ordóñez
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1930
Madryt

Data i miejsce śmierci

7 sierpnia 1992
Madryt

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Alma Mater

Uniwersytet Complutense w Madrycie

Stanowisko

minister finansów (1977–1979), minister sprawiedliwości (1980–1981), minister spraw zagranicznych (1985–1992)

Francisco Fernández Ordóñez (ur. 22 czerwca 1930 w Madrycie, zm. 7 sierpnia 1992 tamże) – hiszpański polityk i prawnik, parlamentarzysta, minister finansów (1977–1979), minister sprawiedliwości (1980–1981), minister spraw zagranicznych (1985–1992).

Życiorys

Pochodził z wielodzietnej rodziny. Kształcił się w Colegio Nuestra Señora del Pilar, następnie ukończył prawo na Uniwersytecie Complutense w Madrycie. Studiował również w Harvard Law School. Początkowo pracował w prokuratorze w Huelvie, po kilku latach dołączył do państwowego korpusu inspektorów finansowych. Obejmował różne stanowiska w strukturze resortu finansów, był przewodniczącym delegacji do OBWE i przedstawicielem Hiszpanii w różnych organizacjach międzynarodowych. Pełnił funkcję sekretarza generalnego ministerstwa finansów (1969–1973) i podsekretarza stanu (1973). W 1974 został prezesem państwowego holdingu przemysłowego Instituto Nacional de Industria, jednak ustąpił z tej funkcji jeszcze w tym samym roku, kwestionując politykę frankistowskiego rządu[1].

W okresie przemian politycznych z drugiej połowy lat 70. został liderem Partii Socjaldemokratycznej, z którą dołączył do Unii Demokratycznego Centrum[1]. W latach 1977–1979 sprawował mandat posła do konstytuanty. Następnie do 1983 i ponownie od 1986 do 1989 był posłem do Kongresu Deputowanych[2]. Od lipca 1977 do kwietnia 1979 pełnił funkcję ministra finansów w gabinecie Adolfa Suáreza. Od września 1980 był ministrem sprawiedliwości w kolejnym rządzie tegoż premiera oraz u Leopolda Calvo-Sotelo, podał się do dymisji w sierpniu 1981[3].

Opuścił wkrótce swoje dotychczasowe ugrupowanie, tworząc Partido de Acción Democrática, z którą przystąpił do Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej. Objął funkcję prezesa Banco Exterior de España[1]. W lipcu 1985 premier Felipe González powierzył mu stanowisko ministra spraw zagranicznych, które zajmował do czerwca 1992[3]. Zmarł dwa miesiące później na skutek choroby nowotworowej[1].

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e Fernández Ordóñez, Francisco (hiszp.). mcnbiografias.com. [dostęp 2018-02-04].
  2. Fernández Ordóñez, Francisco José (hiszp.). congreso.es. [dostęp 2018-02-04].
  3. a b Gobiernos de España (hiszp.). zarate.eu. [dostęp 2018-02-04].

Media użyte na tej stronie

Felipe González recibe al presidente de la Diputación General de Aragón (cropped).jpg

El presidente del Gobierno, Felipe González, recibe al presidente de la Diputación General de Aragón, Emilio Eiroa.
Francisco Fernández Ordóñez en la rueda de prensa posterior al Consejo de Ministros (15 de enero de 1988).jpg

El portavoz del Gobierno y ministro de Cultura, Javier Solana acompañado por el ministro de Asuntos Exteriores, Francisco Fernández Ordóñez, comparecen ante los medios de comunicación en la rueda de prensa posterir a la reunión del Consejo de Ministros.