Francisco de Paula Benavides y Navarrete
Kardynał prezbiter | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||
Data i miejsce śmierci | ||
Miejsce pochówku | ?↗ | |
Arcybiskup Saragossy | ||
Okres sprawowania | 1881–1895 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat | 1834 | |
Nominacja biskupia | 21 grudnia 1857 | |
Sakra biskupia | 14 marca 1858 | |
Kreacja kardynalska | 12 marca 1877 | |
Kościół tytularny | ||
Odznaczenia | ||
Data konsekracji | 14 marca 1858 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | José de los Ríos y Lamadrid | ||||||
| |||||||
|
Francisco de Paula Benavides y Navarrete (ur. 14 maja 1810 w Baezie, zm. 30 marca 1895 w Saragossie) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Saragossy, rycerz Zakonu Santiago.
Życiorys
Pochodził z arystokratycznego rodu. W 1836 przyjął święcenia kapłańskie. 21 grudnia 1857 został wybrany biskupem Sigüenzy. Sakrę przyjął 14 marca 1858 w Madrycie z rąk arcybiskupa Cirilo de Alameda y Brea (współkonsekratorami byli biskupi José de los Rios Lamadrid i Vicente Benigno Carrión). Uczestniczył w obradach Soboru watykańskiego I. 5 lipca 1875 objął stolicę patriarchalną Indii Zachodnich. 13 maja 1881 przeszedł na arcybiskupstwo Saragossy, gdzie pozostał już do śmierci. 12 marca 1877 Pius IX wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera San Tommaso in Parione, zaś 28 lutego otrzymał tytuł prezbitera San Pietro in Montorio. Wziął udział w Konklawe 1878, które wybrało Leona XIII.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Grabado en blanco y negro que representa al eclesiástico español Francisco de Paula Benavides Fernández de Navarrete (1810-1895), que llegó a ser obispo de Sigüenza, arzobispo de Zaragoza y Patriarca de las Indias Occidentales.