Francisco de los Ángeles Quiñones

Francisco de los Ángeles Quiñones

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	1475 León
Data i miejsce śmierci	5 listopada 1540 Veroli
Generał franciszkanów
Okres sprawowania	1522–1527
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	franciszkanie
Sakra biskupia	21 grudnia 1531
Kreacja kardynalska	7 grudnia 1527 Klemens VII
Kościół tytularny	Santa Croce in Gerusalemme

Francisco de los Ángeles Quiñones OFM (ur. w 1475 w León, zm. 5 listopada 1540 w Veroli) – hiszpański kardynał.

Życiorys

Urodził się w 1475 roku w León, jako syn Diega Fernándeza de Quiñonesa i Juany Enríquez de Guzmán^[1]. Jego chcielne imię brzmiało Enrique, a zmienił je, gdy w 1491 roku wstąpił do zakonu franciszkanów^[1]. W 1518 roku został wikariuszem generalnym hiszpańskiej prowincji Los Angeles, gdzie pracował jako misjonarz^[1]. W wyniku śmierci współbrata Juana Clapióna, powrócił z Ameryki i wizytował wiele europejskich krajów^[1]. W latach 1523–1524 udał się do na misję Meksyku a w okresie 1522–1527 był generałem zakonu^[1]. Dwa lata po powrocie starał się zapobiec sojuszowi papieża z koalicją antycesarską Francji i Wenecji^[1]. Prowadził negocjację pomiędzy Klemensem VII a Karolem V, jednak nie przyniosły one spodziewanego rezultatu^[1]. W 1527 roku został legatem przy cesarzu i skutecznie negocjował z nim uwolnienie papieża po złupieniu Rzymu^[1]. 7 grudnia 1527 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Croce in Gerusalemme^[2]. Odegrał ważną rolę w podpisaniu pokoju w Cambrai^[1]. 5 grudnia 1530 roku został wybrany biskupem Corii, a 21 grudnia 1531 roku przyjął sakrę^[2]. W 1532 roku zrezygnował z zarządzania diecezją, a w 1539 roku był administratorem diecezji Acerno^[2]. Pełnił także funkcję kamerlinga Kolegium Kardynałów w okresie 1535–1536^[1]. Zmarł 5 listopada 1540 roku w Veroli^[1].

Przypisy