Franciszek Armiński

Franciszek Armiński
	; Franciszek Armiński
Data i miejsce urodzenia	2 października 1789 ; Tymbark
Data i miejsce śmierci	14 stycznia 1848 ; Warszawa
	profesor nauk astronomii
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Uczelnia	Królewski Uniwersytet Warszawski

Franciszek Armiński (ur. 2 października 1789 w Tymbarku, zm. 14 stycznia 1848^[1] w Warszawie) – polski astronom, wolnomularz^[2].

Życiorys

Syn Jana i Apolonii z Przyborowskich. W niemowlęctwie został sierotą (wychowywał go wuj).

W 1816 r. został profesorem astronomii nowo powstałego Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Wykładał tam też matematykę. W tym samym roku zaproponował projekt wybudowania obserwatorium astronomicznego w Warszawie, którego, po wybudowaniu w 1825 roku, został dożywotnim dyrektorem. Armiński zorganizował też obserwatorium w konwikcie ojców pijarów na Żoliborzu.

Wykładowca w Liceum Warszawskim^[3].

Za swoje zasługi został odznaczony orderem św. Stanisława, a uniwersytet w Warszawie nadał mu tytuł doktora filozofii. Był członkiem Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk^[4].

Żonaty był z Katarzyną z Hollych - siostrą Wiktorii Holly, żony Kazimierza Brodzińskiego^[5].

Grób Franciszka Armińskiego na Powązkach

Zmarł w Warszawie. Ciało wystawiono w gmachu Obserwatorium w Alejach Ujazdowskich, a następnie złożono na cmentarzu Powązkowskim w katakumbach (rząd 44-5)^[6].

Wyróżnienia

W 1824 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława 4. klasy^[7].

Decyzją Międzynarodowej Unii Astronomicznej w 1976 roku imieniem Franciszka Armińskiego został nazwany krater Armiński na Księżycu.

Przypisy

↑ Jan Gadomski, Franciszek Armiński, w: Polski Słownik Biograficzny, t. I, Kraków 1935, s. 160.
↑ Ludwik Hass, Sekta farmazonii warszawskiej, Warszawa 1980, s. 443.
↑ Marian Ptaszyk: Liceum Warszawskie. 1804-1831. Toruń: Biblioteka Uniwersytecka w Toruniu, 2020, s. 121. ISBN 978-83-956977-0-8. [dostęp 2021-01-24]. (pol.).
↑ Aleksander Kraushar, Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk 1800-1832: monografia historyczna osnuta na źródłach archiwalnych. Ks. 4, Czasy polistopadowe: epilog: 1831-1836, 1906, s. 478.
↑ AlinaA. Witkowska AlinaA., Kazimierz Brodziński, 1968 .
↑ Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZEK SERAFIN ARMIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-10-29] .
↑ Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu św. Stanisława (1. XII. 1815-29. XI. 1830), w: Miesięcznik Heraldyczny, nr. 8, r. IX, Warszawa, listopad 1930, s. 168.

Bibliografia

Szenic S.: Cmentarz Powązkowski 1790-1850, zmarli i ich rodziny. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1979

Linki zewnętrzne

Prace Franciszka Armińskiego dostępne w Sieci (Katalog HINT)
Franciszek Armiński: Krótki rys historyczny tyczący się umiejętności astronomii (1827) w bibliotece Polona

Literatura uzupełniająca

Jan Gadomski, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 159–160. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0

[1] Jan Gadomski, Franciszek Armiński, w: Polski Słownik Biograficzny, t. I, Kraków 1935, s. 160.

[2] Ludwik Hass, Sekta farmazonii warszawskiej, Warszawa 1980, s. 443.

[3] Marian Ptaszyk: Liceum Warszawskie. 1804-1831. Toruń: Biblioteka Uniwersytecka w Toruniu, 2020, s. 121. ISBN 978-83-956977-0-8. [dostęp 2021-01-24]. (pol.).

[4] Aleksander Kraushar, Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk 1800-1832: monografia historyczna osnuta na źródłach archiwalnych. Ks. 4, Czasy polistopadowe: epilog: 1831-1836, 1906, s. 478.

[5] AlinaA. Witkowska AlinaA., Kazimierz Brodziński, 1968 .

[6] Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZEK SERAFIN ARMIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-10-29] .

[7] Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu św. Stanisława (1. XII. 1815-29. XI. 1830), w: Miesięcznik Heraldyczny, nr. 8, r. IX, Warszawa, listopad 1930, s. 168.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne