Franciszek Boroń

Franciszek Boroń
Ilustracja
Franciszek Boroń, polski pedagog z Krynicy-Zdroju.
Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1884
Stara Wieś

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 1972
Krynica-Zdrój

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Odznaczenia
Medal Niepodległości Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Medal Brązowy za Długoletnią Służbę
Rodzice: Wojciech (Adalbertus) Boroń z żoną Katarzyną z Dydków

Franciszek Boroń (ur. 10 lipca 1884 w Starej Wsi, zm. 11 czerwca 1972 w Krynicy-Zdroju) – polski pedagog, członek Wydziału Związku Drużyn Podhalańskich w 1914 roku[1].

Był jednym z jedenaściorga dzieci Wojciecha (Adalbertusa) i Katarzyny z Dydków, dzierżawców tzw. „folwarku biskupiego” (majątku ziemskiego biskupów tarnowskich) w Stareywsi, młodszym bratem Stanisława Boronia[2].

Około roku 1905 Franciszek Boroń ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie i w październiku 1909 roku podjął pracę nauczyciela w Sieniawie, zostając pierwszym pedagogiem w tamtejszej szkole powszechnej, zorganizowanej w wynajętym budynku byłej karczmy. Dzięki jego usilnym staraniom już w roku 1910 powstały w Sieniawie: mała, wiejska biblioteka oraz kółko rolnicze, a w roku 1912 pierwszy rolniczy sklep. W tym samym roku z inicjatywy radnego Franciszka Boronia rozpoczęto budowę dwuklasowej szkoły podstawowej, którą oddano do użytku w październiku 1913 roku.

Jako poddany cesarza Franciszka Józefa Habsburga okres I wojny światowej spędził w szeregach c. i k. armii operującej na froncie rosyjskim. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wrócił do cywila i swojego przedwojennego miejsca pracy oraz poślubił Marię Kumorowiankę z Brzozowa (miało to miejsce na początku lat dwudziestych XX. wieku).

Po wygraniu konkursu na kierownika szkoły powszechnej w Krynicy-Zdroju, w sierpniu 1925 roku, został przeniesiony wraz z rodziną do nowego miejsca pracy; dosłownie, ponieważ rodzina Boroniów (licząca na początku lat dwudziestych 4 osoby, bowiem na świat przyszli już: córka Felicja i syn Juliusz) zamieszkała w budynku szkoły (obecnie siedziba Krynickiego Oddziału PTTK).

Od początku swej działalności pedagogiczno-organizatorskiej Franciszek Boroń stał się inicjatorem szkolnictwa podstawowego połączonego z następującą po nim edukacją zawodową. Był pierwszym dyrektorem „krynickiej zawodówki”, poprzedniczki Zespołu Szkół Zawodowych im. Mikołaja Kopernika w Krynicy-Zdroju (obecnie: Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. Jana Pawła II). Placówką kierował od chwili jej powstania w 1925 do dnia przejścia na emeryturę w roku 1948.

Za zasługi w pracy zawodowej i społecznej Franciszek Boroń był odznaczony m.in. Medalem Niepodległości (1932), Odznaką Honorową III Stopnia (1933) oraz Brązowym i Srebrnym Medalem Za Długoletnią Służbę (1938).

Przypisy

  1. Gazeta Podhalańska rok II, nr 26, 28 czerwca 1914 roku, s. 2.
  2. Nowe nabytki w zasobie archiwalnym Państwowego Muzeum na Majdanku. 2010-08-20. [dostęp 2012-01-25].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Medal Za Długoletnią Służbę Brązowy BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Wojciech i Katarzyna Boroniowie, Sanok.jpg
Wojciech i Katarzyna Boroniowie. Zdjęcie zrobione w Zakładzie Zygmunta Maja w Sanoku ok. roku 1925.
Franciszek Boroń 2017a.jpg
Autor: Jb957, Licencja: CC BY-SA 4.0
Franciszek Boroń, polski pedagog z Krynicy-Zdroju.