Franciszek Cybo
 | Ten artykuł należy dopracować |
 | |
| książę Spoleto | |
| Okres | od 1503 |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | Cybo |
| Data urodzenia | 1450 |
| Data śmierci | 25 lipca 1519 |
| Ojciec | |
| Matka | nieznana |
| Żona | Magdalena de Medici |
| Dzieci | Lukrecja, Klarysa, Innocenty, Wawrzyniec, Katarzyna, Hipolita, Jan |
Franciszek Cybo (ur. 1450, zm. 25 lipca 1519) – włoski szlachcic, nieślubny syn papieża Innocentego VIII, później uznany za prawowitego dziedzica. Znany ze skandali obyczajowych i swojego uzależnienia od hazardu[1], a także małżeństwa politycznego z Magdaleną de Medici, córką Wawrzyńca Wspaniałego.
Życiorys
Franciszek urodził się w Neapolu w 1450. Jego ojciec, Giovanni Battista Cybo został później wybrany papieżem. W międzyczasie Franciszek wdał się w manię hazardu i kobieciarstwa w Rzymie[2].
Po nieudanych próbach ożenienia się z jedną z córek króla Neapolu, ze względów dynastycznych ożenił się z córką Wawrzyńca Wspaniałego Magdaleną de Medici, dzięki czemu papież Leon X, brat Magdaleny, przekazał im Palazzo Pazzi.
Franciszek był uzależniony od hazardu i niejednokrotnie popadał w długi, mimo to, dzięki ojcu, otrzymał tytuł Kapitana Generalnego Kościoła. W 1488 roku został gubernatorem Rzymskim i głównym dowódcą wojsk Państwa Kościelnego. W 1490 roku mianowany hrabią Cerveteri i Anguillara, a następnie hrabią Świętego Pałacu Laterańskiego[1].
Z pomocą ojca Innocentego VIII, próbował opanować Państwo Kościelne. W 1490, gdy rozpowszechniły się plotki o śmierci jego ojca, spróbował przejąć skarb Kościoła[2]. Zgon papieża okazał się jednak nieprawdą i plan przejęcia majątku nie udał się. Znaczna część skarbu jednak nie odnalazła się.
Dwa lata później, po śmierci ojca w 1492, uciekł z Rzymu i mieszkał w Toskanii i Genui. Po wyborze Juliusza II, sojusznika Franciszka, na papieża w 1503, rodzina Cybo mogła powrócić do Rzymu. Od nowego papieża Franciszek otrzymał inwestyturę Księstwa Spoleto. W 1515 roku mianowany baronem, a w 1516 księciem Romanii i Viterbo.
Zmarł w drodze do Tunisu. Został pochowany obok ojca w bazylice Świętego Piotra.
Potomstwo
Miał siedmioro dzieci, z których troje zmarło we wczesnym dzieciństwie. Pozostała czwórka odegrała ważną rolę w epoce renesansu.
- Lukrecja Cybo (ur. 1489, zm. 1492)
- Klarysa Cybo (ur. 1490, zm. 1492)
- Innocenty Cybo (ur. 1491, zm. 1550) – kardynał
- Wawrzyniec Cybo (ur. 1500, zm. 1549) – włoski generał, książę Ferentillo, mąż Ricciardy Cybo-Malaspina i założyciel rodu Cybo-Malaspina
- Katarzyna Cybo (ur. 1501, zm. 1557) – księżna Camerino
- Hipolita Cybo (ur. 1503, zm. 1503) – żona Roberto di Sanserverino, księcia Caiazzo
- Jan Baptysta Cybo (ur. 1505, zm. 1550)
Przypisy
- ↑ a b CIBO, Francesco in "Dizionario Biografico", www.treccani.it [dostęp 2022-07-11] (wł.).
- ↑ a b George L. Williams, Papal Genealogy: The Families and Descendants of the Popes., McFarland & Company, Inc., 1998 (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
coat of arms of House of Cybo.