Franciszek Dardan

Błogosławiony
Franciszek Dardan
prezbiter i męczennik
Data i miejsce urodzenia13 czerwca 1733
Bajonna
Data i miejsce śmierci2 września 1792
Paryż
Czczony przezKościół katolicki
Beatyfikacja17 października 1926
przez Piusa XI
Wspomnienie2 września

Franciszek Dardan, (fr.) François Dardan (ur. 13 czerwca 1733 w gminie Bajonna, zm. 2 września 1792 w Paryżu) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara antykatolickich prześladowań okresu rewolucji francuskiej, prezbiter[1][2][3][4][5].

Sakrament święceń przyjął w 1762 roku i odtąd realizował swoje powołanie[4]. Skierowany do pracy dydaktycznej wykładał w seminarium duchownym, a także kierował tą placówką jako jej dyrektor[4]. Pełnił obowiązki spowiednika w kolegium św. Barbary[4].

Gdy w rewolucyjnej Francji nasiliło się prześladowanie katolików, aresztowano odmawiających złożenia przysięgi na cywilną konstytucję kleru[6][7]. Jednym z przewiezionych przy tej okazji do paryskiego klasztoru karmelitów był Franciszek Dardan[7][4]. 2 września 1792 roku został zamordowany w czasie masakry kierowanej przez komisarza Violette`a z rąk zgromadzonego tłumu[6][7]. Ofiary mordu zostały pochowane w zbiorowych mogiłach na terenie cmentarza Vaugirard, część z nich wrzucono do studni klasztornej, a po ekshumacji w 1867 roku ich relikwie spoczęły w krypcie kościoła karmelitów[8].

Franciszek Dardan był jedną z ofiar tak zwanych masakr wrześniowych, w których zginęło 300 duchownych, ofiar nienawiści do wiary ((łac.) odium fidei)[6][9].

Został beatyfikowany w grupie 191 męczenników z Paryża przez papieża Piusa XI 17 października1926[10][6].

Dzienna rocznica śmierci jest dniem, kiedy wspominany jest w Kościele katolickim[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 329. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. ↑ Blessed François Dardan (ang.). [dostęp 2015-05-08].
  3. ↑ Martyrs during the French Revolution (2: † 1792-1799), poz. 43 (ang.). [dostęp 2015-05-08].
  4. ↑ a b c d e Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 328. ISBN 978-83-7318-736-8.
  5. ↑ a b Fabio Arduino: Beati Giovanni Maria du Lau d'Alleman, Francesco Giuseppe e Pietro Ludovico de la Rochefoucauld e compagni (wł.). [dostęp 2015-05-08].
  6. ↑ a b c d Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 324. ISBN 978-83-7318-736-8.
  7. ↑ a b c Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 326. ISBN 978-83-7318-736-8.
  8. ↑ Bienheureux Ambroise-Augustin CHEVREUX, René-Julien MASSY, Louis BARREAU de la TOUCHE, et leurs compagnons, martyrs. (fr.). [dostęp 2015-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)].
  9. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 323. ISBN 978-83-7318-736-8.
  10. ↑ Rewolucja francuska i powrót męczenników — ofiar systemów totalitarnych. [dostęp 2015-05-08].