Franciszek Dubiel

Franciszek Dubiel
Ilustracja
Porucznik Porucznik
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1883
Dębina

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1918
Santo Stino di Livenza

Przebieg służby
Lata służby

1914–1918

Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier

Formacja

Orzełek legionowy.svg Legiony Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości

Franciszek Dubiel (ur. 1 kwietnia 1883 w Dębinie, zm. 11 lutego 1918 w Santo Stino di Livenza) – inżynier, porucznik piechoty I Brygady Legionów Polskich.

Życiorys

Urodził się w Dębinie, w ówczesnym powiecie łańcuckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Stanisława i Rozalii z Dubielów[1]. Ukończył gimnazjum w Rzeszowie w 1902 roku. Następnie uzyskał dyplom inżyniera Politechniki Lwowskiej w 1907 roku i rozpoczął pracę w krajowym biurze melioracyjnym. W 1912 roku został kierownikiem części prac regulacyjnych na rzece Jasiołce w Jaśle. W tym samym roku dołączył do Polskich Drużyn Strzeleckich.

Po wybuchu wojny z uformowanym przez siebie oddziałem udał się do Krakowa. Na początku września dołączył do I Brygady. Przydzielony został do 1 pułku piechoty. 9 października 1914, w Jakubowicach, w czasie pierwszych nominacji oficerskich Piłsudskiego mianowany podporucznikiem w VI baonie. W tym batalionie służył przez cały czas jego istnienia. Z 5 pułkiem piechoty przeszedł cały szlak bojowy, aż do jego rozwiązania w kryzysie przysięgowym. Po bitwie pod Konarami mianowany porucznikiem[2].

Po kryzysie przysięgowym został zwolniony z Legionów, zdegradowany do stopnia jednorocznego ochotnika-sierżanta i wcielony do c. i k. Pułku Piechoty Nr 20[3][1]. We wrześniu 1917 skierowany na front włoski. Ukończył tam szkołę oficerską. Brał udział w walkach nad rzeką Piave w szeregach 12 Dywizji Piechoty. Z powodu ciężkiej choroby oczu na początku lutego 1918 roku został zwolniony z armii. 11 lutego 1918[3] na wieść o pokoju brzeskim popełnił samobójstwo w szpitalu w Santo Stino di Livenza[1]. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu wojennym[1].

Pośmiertnie mianowany kapitanem oraz odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i Krzyżem Niepodległości.

Franciszek Dubiel był żonaty z Jadwigą Haładej, z którą miał dwie córki: Zofię (ur. 1913) i Danutę (ur. 1916)[1].

Przypisy

  1. a b c d e Żołnierze Niepodległości ↓.
  2. Rozkaz Nr 550 z 5 czerwca 1915 roku.
  3. a b Lista strat nr 682. c. i k. Ministerstwo Wojny, 1918-06-25, s. 5..

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek legionowy.svg
Orzełek legionowy
POL I BRYGADA LP 1914 PORUCZNIK.svg
Autor: Patryk Gałuszka, Licencja: CC BY-SA 4.0
Oznaka stopnia (patka) "porucznik" noszona na kołnierzach w I Brygadzie Legionów Polskich. Oznaka obowiązywała w latach 1914-1916. Źródło: W. Sienkiewicz (red.), "Legenda Legionów", DEMART SA, 2008, s. 390.
Dubiel Franciszek.jpg
Autor: NieznanyUnknown author, Licencja: CC BY-SA 4.0
Porucznik Franciszek Dubiel