Franciszek Ferdynand Lubomirski

Franciszek Ferdynand Lubomirski
ilustracja
Herb
Szreniawa bez Krzyża
Rodzina

Lubomirscy herbu Szreniawa bez Krzyża

Data urodzenia

ok. 1712

Data śmierci

29 stycznia 1774

Ojciec

Jerzy Dominik Lubomirski

Matka

Magdalena Tarło

Odznaczenia
Order Orła Białego Order św. Huberta (Bawaria)

Franciszek Ferdynand Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża (zm. 29 stycznia 1774[1]) – chorąży wielki koronny w latach 1773–1774, miecznik koronny w latach 1761–1773, starosta barski w latach 1759–1774, kazimierski w 1759 roku, biecki w latach 1756–1765, olsztyński w latach 1728–1774.

Był synem Jerzego Dominika i starszym bratem Antoniego Benedykta. W 1741 odznaczony Orderem Św. Huberta, a w 1762 Orderem Orła Białego.

Poseł na sejm 1740 roku z województwa sandomierskiego[2]. Poseł na sejm 1746 roku z województwa czernihowskiego[3]. Poseł województwa kijowskiego na sejm konwokacyjny 1764 roku[4]. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa sandomierskiego w 1764 roku.

Finansował budowę kościoła i klasztoru dla dominikanów w Lubarze (1752–1765)[5]. Był właścicielem Nawojowej w 1753 roku w skład jego dóbr wchodziły aż 34 miejscowości Sądecczyzny[6]. W 1763 Franciszek Ferdynand Lubomirski wydał dokument dotacyjny dla greckokatolickiej cerkwi w Kotani.

Bibliografia

  • Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 45.
  • Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 181.

Przypisy

  1. ↑ Dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
  2. ↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 707.
  3. ↑ Dyaryusze sejmowe z wieku XVIII.T.II. Dyaryusz sejmu z r.1746. Diaria comitiorum Poloniae saeculi XVIII wydał Władysław Konopczyński, Warszawa 1912, s. 242.
  4. ↑ Tomasz Szwaciński, Sejmiki poselskie przed konwokacją 1764 r., w: Kwartalnik Historyczny R. 113 nr 1 (2006), s. 31.
  5. ↑ Jerzy Kowalczyk, Późnobarokowe kościoły i klasztory diecezji kijowskiej i dekanatu bracławskiego", [w:] Sztuka Kresów Wschodnich Tom 3, IHS UJ, Kraków 1998, s. 22.
  6. ↑ Historia Nawojowej

Media użyte na tej stronie

Olsztyn kosciol sw Jana Chrzciciela 4.jpg
Autor: Andrzej Otrębski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Olsztyn - kościół św. Jana Chrzciciela
Herb Drużyna.PNG
Autor: Tadeusz Gajl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Więcej o grafice wektorowej przeczytasz w artykule Przenoszenie grafik Commons do formatu SVG.
Dostępna jest także informacja o obsłudze grafik SVG przez MediaWiki.
DE-BY Orden des Heiligen Hubertus BAR.svg
Baretka: Rycerski Order Domowy Św. Huberta (Bawaria)