Franciszek Flasiński

Franciszek Flasiński

kanonik
Data i miejsce urodzenia	22 stycznia 1888 Dąbrowa, koło Bochni
Data śmierci	6/7 września 1946
Proboszcz parafii Przemienienia Pańskiego w Libiążu
Okres sprawowania	1931–1946
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Archidiecezja krakowska
Prezbiterat	1912

Franciszek Flasiński (ur. 22 stycznia 1888 w Dąbrowie, koło Bochni^[1], zm. 6/7 września 1946) – polski ksiądz katolicki, proboszcz parafii w Libiążu, zamordowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął w 1912 roku w Krakowie, w 1931 r. został proboszczem parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Libiążu^[2]. Działał na rzecz lokalnej społeczności, przyczynił się do budowy domu starców, domu parafialnego w Libiążu i kaplicy w miejscowości Dąb. Za swoją pracę duszpasterską i zaangażowanie społeczne otrzymał tytuł kanonika. W czasie wojny współpracował z Armią Krajową i pomagał ludności represjonowanej przez hitlerowców.

Grób ks. Flasińskiego w Libiążu

Po wojnie, w nocy z 6 na 7 września 1946 roku, został zastrzelony na swojej plebanii. Mordu dokonało trzech funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa: Czesław Saternus, Zbigniew Karkula i Mieczysław Mendyk. Kapłan został pochowany na cmentarzu w Libiążu, a uroczystości pogrzebowe odprawił kard. Adam Stefan Sapieha. W pogrzebie wzięło udział około dziesięć tysięcy wiernych.

Przypisy

Bibliografia

• ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Księża wobec bezpieki, Wydawnictwo Znak, Kraków 2007, ISBN 978-83-240-0804-9