Franciszek Florentczyk
| ||
| Miejsce urodzenia | Florencja | |
| Data i miejsce śmierci | 16 października 1516 Kraków | |
| Narodowość | włoska | |
| Dziedzina sztuki | architektura | |
| Epoka | renesans | |
| Ważne dzieła | ||
nisza nagrobna Jana Olbrachta | ||
Franciszek zwany Florentczykiem, Francesco Fiorentino (ur. ?, zm. 16 października 1516 w Krakowie) – renesansowy architekt, pochodzący z Florencji.
Życiorys
Włoski architekt i rzeźbiarz, przybył do Polski w 1501. Na zamówienie królowej Elżbiety Rakuszanki oraz jej syna, Zygmunta Starego (od 1506 króla Polski), w latach 1502–1505 wykonał płaskorzeźbioną niszę nagrobną króla Jana Olbrachta do katedry na Wawelu – pierwsze[1] w Polsce dzieło renesansowe (Florentczyk nie wykonał natomiast gotycyzującej płyty z postacią króla, wyrzeźbionej z czerwonego marmuru, którą przypisuje się pomocnikowi Wita Stwosza, Jörgowi Huberowi, lub Stanisławowi Stwoszowi[2]).
Na polecenie króla Zygmunta Starego w latach 1507–1516 kierował przebudową Zamku Wawelskiego, zniszczonego po pożarze z 1499. Wykonał wówczas dekorację rzeźbiarską nowo wzniesionego zachodniego skrzydła zamkowego. Był pierwszym renesansowym artystą włoskim działającym w Polsce.
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Nagrobek Jana Olbrachta na Wawelu. Rysunek Michała Stachowicza z 1818 roku (Biblioteka Narodowa, R.4411).