Franciszek Goźliński
Prepozyt | |
Kraj działania | Polska |
---|---|
Data urodzenia | 2. poł. XVII wieku |
Data śmierci | ok. 1745 |
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | rzymskokatolicki |
Prezbiterat |
Franciszek Józef Goźliński (ur. w 2. poł. XVII wieku, zm. ok. 1745) – polski duchowny rzymskokatolicki.
Życiorys
Został duchownym rzymskokatolickim. W Sanoku posługiwał jako prepozyt kościoła w szpitalu ubogich od 1699 do 1709, ołtarzysta (altarzysta) Arcybractwa Kapłańskiego Ołtarza Wniebowzięcia NMP kościele parafialnym, proboszcz parafii. Następnie pracował na urzędach komendarza parafii w Nowotańcu od ok. 1713 i w Dudyńcach od ok. 1715. Później sprawował urzędy proboszcza (prepozyta): kolegiaty w Brzozowie od ok. 1720/1724, w Radymnie od 1728, Lubeni od 1741 i w Besku, parafii farnej w Rzeszowie od 26 marca 1743 do 1745 oraz w Lesku. Mianowany kanonikiem honorowym przemyskiej kapituły katedralnej w 1716, w składzie kanoników gremialnych od 1744.
Po jego staraniach dokonano odbudowy kościoła św. Michała Archanioła w Sanoku, zniszczonego w pożarze z 1680. Przy tymże kościele zostało powołano w 1723 kolegium księży mansjonarzy, ufundowane przez ks. Goźlińskiego i zatwierdzone rok później przez bp. Jana K. Sołtyka[1], a później został wzniesiony dom mansjonarski, także fundacji księdza[2]. Przed 1730 był fundatorem siedziby Bractwa Kapłańskiego w Sanoku[3]. Wskutek jego działań w 1745 sanocki kościół został upiększony od zewnątrz i wewnątrz[4]. Po utworzeniu kolegium mansjonarskiego i utworzeniu w sanockim kościele farnym prepozytury, ks. Goźliński objął funkcję prepozyta[5]. W wyniku jego starań wykonano miedziane pokrycie dachu brzozowskiej kolegiaty, zbudowano dzwonnicę przy świątyni. Pod koniec lat 20. wspólnie z bp. Aleksandrem Antonim Fredro był fundatorem kościoła Paulinów w Starej Wsi[6].
Epitafium ks. Franciszka Goźlińskiego, ufundowane przez bp. Wacława Hieronima Sierakowskiego, zostało ustanowione w kościele Przemienienia Pańskiego w Brzozowie[6].
Przypisy
- ↑ Feliks Kiryk, Kościół parafialny. W okresie staropolskim, s. 237, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995.
- ↑ Zarys historyczny parafii. fara.sanok.pl. [dostęp 2016-02-08].
- ↑ Feliks Kiryk, Bractwo Kapłańskie, W okresie staropolskim, s. 249, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995.
- ↑ Feliks Kiryk, Kościół parafialny. W okresie staropolskim, s. 230, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995.
- ↑ Feliks Kiryk, Kościół parafialny. W okresie staropolskim, s. 239, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995.
- ↑ a b Lucjan Krynicki: Kolegiata pw. Przemienienia Pańskiego w Brzozowie. Brzozów: 1997, s. 66-67. ISBN 83-86801-50-6.
Bibliografia
- Feliks Kiryk, Kościół parafialny. W okresie staropolskim, s. 239, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995.
- Lucjan Krynicki: Kolegiata pw. Przemienienia Pańskiego w Brzozowie. Brzozów: 1997, s. 41. ISBN 83-86801-50-6.
- Biografie proboszczów rzeszowskiej Fary. Franciszek Goźliński. diecezja.rzeszow.pl. [dostęp 2016-02-08].
Media użyte na tej stronie
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Epitafium Franciszka Goźlińskiego w kościele Przemienienia Pańskiego w Brzozowie.