Franciszek Groër

Franciszek Groër

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1887 Bielsko
Data i miejsce śmierci	16 lutego 1965 Warszawa
Profesor nauk medycznych
Specjalność: pediatria
Alma Mater	Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu
Doktorat	1912 Wydział Medyczny Uniwersytetu we Wrocławiu
Habilitacja	1916
Profesura	1923
Polska Akademia Nauk / Umiejętności
Status PAN	Członek korespondent
Status PAU	Członek
Profesor zwyczajny
Uczelnia	Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie
Okres zatrudn.	1919–1939
Uczelnia	Akademia Medyczna w Bytomiu
Okres zatrudn.	1948–1951
Szpital	Instytut Matki i Dziecka w Warszawie
Okres zatrudn.	1951–1961
Odznaczenia

Grób Franciszka Groëra na cmentarzu Powązkowskim

Franciszek Józef Stefan Groër (ur. 19 kwietnia 1887 w Bielsku, zm. 16 lutego 1965 w Warszawie) – polski lekarz pediatra, profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, dyrektor Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie.

Życiorys

Syn Wincentego i wnuk Franciszka Ksawerego. Uczęszczał do gimnazjów w Warszawie i Petersburgu. W latach 1905–1906 studiował w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie, w latach 1906–1911 na Wydziale Medycznym Uniwersytetu we Wrocławiu, gdzie w 1912 obronił doktorat. W latach 1913–1914 był asystentem w Laboratorium Immunologicznym i Biochemicznym w Wiedniu, w latach 1914–1919 asystentem w Katedrze i Klinice Pediatrycznej Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1916 uzyskał habilitację. W latach 1919–1939 był profesorem (od 1923 – zwyczajnym) Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i kierownikiem Kliniki Pediatrycznej Wydziału Lekarskiego UJK. Od 1924 był członkiem czynnym Towarzystwa Naukowego we Lwowie od 1931 – członkiem korespondentem, a od 1948 członkiem PAU, od 1933 członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, od 1938 Lwowskiego Towarzystwa Fotograficznego, od 1954 członkiem korespondentem PAN^[1][2].

Był oprócz tego przewodniczącym Towarzystwa Przyjaciół Muzyki i Opery we Lwowie oraz dyrektorem administracyjnym Opery Lwowskiej (1931–1933), a także fotografikiem – od 1954 był członkiem rzeczywistym Związku Polskich Artystów Fotografików^[3].

W czasie sowieckiej okupacji Lwowa (1939–1941) pozostał kierownikiem kliniki pediatrycznej. Funkcję tę pełnił także podczas niemieckiej okupacji Lwowa (1941–1944) i po ponownym zajęciu Lwowa przez ZSRR, w latach 1944–1946.

Po aresztowaniu kilkudziesięciu polskich profesorów uczelni wyższych Lwowa przez Niemców w nocy 3 lipca 1941 – został uwolniony jako jedyny z grupy profesorów zamordowanych tej nocy na Wzgórzach Wuleckich.

Po wysiedleniu ze Lwowa, w 1946 zamieszkał w Bytomiu i pracował jako kierownik Katedry i Kliniki Chorób Dziecięcych Akademii Lekarskiej w Bytomiu, zaś w latach 1948–1951 był prorektorem tej uczelni (od 1950 – Akademia Medyczna w Zabrzu). Od 1951 był kierownikiem Oddziału Pediatrycznego Instytutu Gruźlicy w Otwocku, w latach 1951–1961 kierownikiem Oddziału Gruźlicy Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie, dyrektorem tego instytutu, a także (od 1946) członkiem Nadzwyczajnej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich.

W 1939 zainicjował pionierskie na skalę światową transfuzje krwi u noworodków ze skazą krwotoczną. W 1945 odkrył czynnik przeciwkrwotoczny występujący jako zanieczyszczenie witaminy K i działający leczniczo w małopłytkowości pierwotnej – określił go mianem czynnika AHF^[2].

Żonaty z Angielką Cecylią Cumming.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 16-2-25)^[4].

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1954, za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej w dziedzinie medycyny)^[5].

Przypisy

Bibliografia

• JanJ. Draus JanJ., Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, ISBN 978-83-7188-964-6, OCLC 169867829 .
• Zygmunt Albert Kaźń profesorów lwowskich – lipiec 1941 / studia oraz relacje i dokumenty zebrane i oprac. przez Zygmunta Alberta Wrocław 1989, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, ISBN 83-229-0351-0 wersja elektroniczna

Linki zewnętrzne

• Biogram prof. Groëra. dokument.slam.katowice.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-09)].
• Reprezentanci nauk medycznych, zmarli członkowie AU w Krakowie, PAU, TNW i PAN, Katedra Historii Medycyny UJ CM