Franciszek Guth

Franciszek Guth
Zawód, zajęcieurzędnik

Franciszek Guth – austriacki urzędnik, dyrektor policji w Krakowie.

Życiorys

Guth do 1836 roku był komisarzem austriackiej policji garnizonowej w Podgórzu. Po wkroczeniu wojsk austriackich do Wolnego Miasta Krakowa w 1836 roku został przeniesiony na stanowisko dyrektora policji w Krakowie. Znienawidzony w mieście, gorliwie tropił spiski przeciwko władzy zaborców, stosując bardzo brutalne metody śledztwa[1]. Wyposażony przez zaborcę w uprawnienie wstrzymania wykonania poleceń prezesa Senatu Rządzącego, popadł w konflikt z pełniącym tę funkcję Józefem Hallerem[2]. Do otwartego sporu między Guthem i Hallerem doszło po aresztowaniu przez Gutha pod zarzutem spisku kilkudziesięciu krakowskich studentów. Gdy sąd orzekł, iż zarzut nie został udowodniony, w sprawę wmieszał się kanclerz Metternich, który uznał proces za z góry zaplanowaną próbę kompromitacji Gutha i przedstawicieli zaborców. W 1838 roku Guth przeprowadził w Krakowie kolejne masowe aresztowania[3].

W 1839 roku Guth został przeniesiony do Przemyśla, gdzie w grudniu tego roku działacz Stowarzyszenia Ludu Polskiego, student Justyn Begejowicz dokonał nań zamachu. Nieudana próba (Guth został tylko draśnięty nożem) stała się powodem do tropienia kolejnego spisku, a samego Gutha wkrótce przeniesiono z Galicji[4].

Przypisy

  1. ↑ Guth Franciszek. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 270. ISBN 978-83-01-13325-2.
  2. ↑ Jan M. Małecki, Janina Bieniarzówna: Dzieje Krakowa. T. 3: Kraków w latach 1796–1918. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1994, s. 86. ISBN 83-08-00116-5.
  3. ↑ Jan M. Małecki, Janina Bieniarzówna: Dzieje Krakowa. T. 3: Kraków w latach 1796–1918. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1994, s. 98–99. ISBN 83-08-00116-5.
  4. ↑ Adam Krechowiecki: Zygmunt Kaczkowski i jego czasy. Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1918, s. 16. [dostęp 2015-02-12].