Franciszek Henryk Nowicki

Franciszek Henryk Siła-Nowicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1864
Kraków

Data i miejsce śmierci

3 września 1935
Zawoja

Zawód, zajęcie

poeta

Franciszek Henryk Siła-Nowicki (ur. 29 stycznia 1864 w Krakowie, zm. 3 września 1935 w Zawoi) – poeta polski okresu Młodej Polski, taternik, działacz socjaldemokratyczny i socjalistyczny, projektodawca Orlej Perci.

Biografia

Syn Maksymiliana Nowickiego, zoologa i pioniera ochrony przyrody w Polsce oraz Antoniny Kasparek, siostry Franciszka Kasparka, prawnika, rektora UJ.

Za czasów studenckich współredaktor (wraz z m.in. Kazimierzem Tetmajerem, Andrzejem Niemojewskim i Arturem Górskim) socjalizującego czasopisma „Ognisko”, po latach współzałożyciel Polskiej Partii Socjalistyczno-Demokratycznej, od 1894 roku nauczyciel gimnazjalny. Od 1924 roku na emeryturze, w 1934 został członkiem honorowym Związku Zawodowego Literatów Polskich.

Publikował wiersze i opowiadania, w 1891 roku wydał swój jedyny tomik – Poezje, składający się z dwóch części: „Tatry” oraz „Pieśni czasu”. Przekładał również z niemieckiego (m.in. Hermana i Dorotę Goethego).

Był zamiłowanym turystą górskim. M. in. 23 lipca 1897 r. wszedł na Babią Górę – do końca życia stanął na tym szczycie łącznie 50 razy[1]! 5 lutego 1901 r. przedstawił Towarzystwu Tatrzańskiemu projekt utworzenia Orlej Perci, zrealizowany częściowo w latach 1903–1907. W 1902 r. wszedł na bezimienną wówczas przełęcz w masywie Buczynowych Turni w Tatrach, nazwaną potem Przełęczą Nowickiego.

Przypisy

  1. ↑ Aleksy Siemionow: Pierwsza księga pamiątkowa z Diablaka z lat 1894-97 [w:] „Prace Babiogórskie” 1981 (red. Tomasz Nowalnicki), wyd. Ośrodek Kultury Turystyki Górskiej PTTK na Babiej Górze, Kraków 1982, s. 35-39

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Franciszek Sila-Nowicki.jpg
Franciszek Henryk Siła-Nowicki (1864-1935) - Polish poet.