Franciszek II Sforza
| ||
 | ||
 (c) Flanker, CC BY-SA 3.0 | ||
| książę Mediolanu | ||
| Okres | od 1521 do 1535 | |
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | Sforzowie | |
| Data urodzenia | 4 lutego 1495 | |
| Data śmierci | 24 października 1535 | |
| Ojciec | Ludwik Sforza | |
| Matka | Beatrice d'Este | |
| Rodzeństwo | Maksymilian Sforza | |
Franciszek II Sforza, wł. Francesco II Sforza lub Francesco Maria Sforza (ur. 4 lutego 1495, zm. 24 października 1535) – książę Mediolanu w latach 1521[1]–1535 z rodu Sforzów.
Był młodszym synem Ludwika Sforzy i Beatrice d'Este, bratem wypędzonego przez Francuzów księcia Maksymiliana.
W 1522 walczył w bitwie pod La Bicoccą. Klęska Francuzów pod Pawią doprowadziła do dominacji cesarza Karola V we Włoszech. Wobec tego Franciszek w 1526 przystąpił do ligi z Francją, papieżem Klemensem VII, Wenecją, Anglią i Florencją wymierzonej przeciwko cesarzowi i królowi Hiszpanii Karolowi V. W rezultacie niemal natychmiast został wyparty z Mediolanu przez wojska cesarskie. Zdołał jednak zachować władzę nad wieloma innymi miastami w swym księstwie. Do Mediolanu wrócił w wyniku pokoju w Cambrai, zawartego 5 sierpnia 1529. Jego śmierć w 1535 stała się przyczyną wybuchu kolejnej wojny włoskiej.
Przypisy
- ↑ W rzeczywistości władzę w księstwie zdobył w wyniku bitwy pod La Bicoccą w 1522.
| |||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
.svg)
Coat of arms of House of Visconti since 1395.
Francesco II Sforza in a portrait by Bernardino Luini, 1521
(c) Flanker, CC BY-SA 3.0
Coat of arms of the House of Sforza.