Franciszek Jan Pułaski
Data i miejsce urodzenia | 8 marca 1875 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 10 maja 1956 |
Marszałek Rady Stanu | |
Okres | od 14 czerwca 1918 |
chargé d’affaires RP w USRR | |
Okres | od 3 września 1921 |
Poprzednik | funkcja utworzona |
Następca | |
Odznaczenia | |
Franciszek Jan Pułaski h. Ślepowron (ur. 8 marca 1875 w Żylińcach, zm. 10 maja 1956 w Paryżu) – polski historyk, historyk literatury, polityk i dyplomata. Długoletni (1926–1956) dyrektor Biblioteki Polskiej w Paryżu, dyrektor programowy Polskiego Radia.
Życiorys
Syn Kazimierza Ferdynanda i Jadwigi ze Starża-Jakubowskich. Do 1890 uczył się w gimnazjum w Kamieńcu Podolskim. Następnie studiował archeologię, historię, historię literatury na uniwersytetach w Kijowie, Odessie, Lwowie i Heidelbergu. Około 1900 przeniósł się do Warszawy, gdzie objął nad nim patronat ordynat Adam Krasiński, powierzając mu funkcję sekretarza osobistego i bibliotekarza. W Bibliotece Ordynacji Krasińskich pracował w latach 1903–1912, początkowo jako bibliotekarz, następnie kustosz. W latach 1909–1916, 1918–1919 i w 1925 sekretarz generalny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[1], od 1910 w zarządzie Biblioteki Ordynacji Krasińskich. Współzałożyciel Przeglądu Historycznego (1905). Od stycznia 1910 do listopada 1914 członek zarządu Kasy im. Mianowskiego w Warszawie.
W czasie I wojny światowej działał w Rosji, gdzie od 1917 pełnił obowiązki prezesa Stronnictwa Pracy Narodowej. W lipcu 1917 został członkiem Rady Polskiej Zjednoczenia Międzypartyjnego w Moskwie[2]. Od 1918 marszałek Rady Stanu w Warszawie, w 1919 przewodniczący Biura Prac Kongresowych, był ekspertem delegacji polskiej na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 zajmującym się zagadnieniami historycznymi i prawnymi[3], w latach 1921–1922 chargé d’affaires w Charkowie. Był potem pierwszym radcą poselstwa RP w Waszyngtonie z tytułem ministra pełnomocnego oraz delegatem Polskiej Akademii Umiejętności w Paryżu, gdzie zreorganizował Bibliotekę Polską.
W 1950 członek założyciel Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie.
Pochowany na cmentarzu Les Champeaux w Montmorency.
Opracował: katalog rękopisów Biblioteki Ordynacji Krasińskich, wydał: „Źródła do poselstwa Jana Gnińskiego do Turcji” (wyd. 1907, 3 tomy), „Najdawniejsze druki brzeskie”, „Spory o bibliotekę i zapis Świdzińskiego” (1909).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[5]
- Złoty Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1938)[6]
- Komandor Orderu Legii Honorowej (Francja)[4]
- Order Cyncynata (USA)[4]
- Order Kazimierza Pułaskiego (USA)[4]
Publikacje
- Biblioteka Polska w Paryżu w latach 1893–1948, Paryż 1948.
- Źródła do poselstwa Jana Gnińskiego wojewody chełmińskiego do Turcyi w latach 1677–1678 = Fontes legationem turcicam Joannis Gniński palatini culmensis AN. 1677 & 1678 celebratam illustrantes, wyd. Franciszek Pułaski, Warszawa 1907.
- Catechismus to jest nauka barzo pożyteczna każdemu wiernemu krześcijaninowi, jako sie ma w zakonie Bożym a w wierze i w dobrych uczynkach sprawować : 1543 r., wyd. Franciszek Pułaski Kraków 1910.
- Dyalog Palinura z Charonem : utwór Pseudo-Lukiana w tł. Biernata z Lublina, wyd. Franciszek Pułaski Warszawa 1909.
- Frédéric Chopin : exposition de tableaux, gravures, manuscrits souvenirs (1810–1849), organisée par La Bibliothèque Polonaise sous le patronage du Comité des Fêtes du Centenaire de l'Arrivée en France de Chopin, av.-prop. de Charles M. Widor, introd. de François Pułaski Paris 1932.
- Katechizm brzeski 1553/1554 r., wyd. Franciszek Pułaski Warszawa 1908.
- Nieznane listy Barbary Radziwiłłówny do Mikołaja Radziwiłła Rudego i do Zygmunta Augusta, wyd. Franciszek Pułaski Warszawa 1906.
- Polskie dni listopadowe : przemówienie wygłoszone 26 listopada 1938 r. w Paryżu na obchodzie 20-tej rocznicy odzyskania niepodległości, Paryż 1938.
- Sprawozdanie z działalności Biblioteki Polskiej w Paryżu za czas od 3 maja 1939 roku do 3 maja 1940 roku przedstawione przez Franciszka Pułaskiego na dorocznym zebraniu 3 maja 1940 roku, Nicea 1944.
Przypisy
- ↑ Towarzystwo Naukowe Warszawskie - TNW w latach 1907–2007
- ↑ Polski Zjazd Polityczny w Moskwie : 21–26 lipca st. st. 1917 r., Piotrogród 1917, s. 14.
- ↑ Eugeniusz Romer, Pamiętnik Paryski 1918–1919. przypisy Andrzej Garlicki, Ryszard Świętek, t. I Wrocław 2010, s. 25.
- ↑ a b c d Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 602.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi propagandowe na terenie Francji”.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 606 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej za granicą”.
Bibliografia
- Alina Szklarska-Lohmannowa, Pułaski Franciszek Jan (1875–1956) [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXIX, Warszawa-Kraków 1986, s. 374–380.
- Oskar Halecki, Ś. p. Franciszek Pułaski, „Nowy Świat” (Nowy York) 17.05.1956.
Zobacz też
- Pułascy
Media użyte na tej stronie
Baretka: Wawrzyn Akademicki.
Franciszek Jan Pułaski (1875-1956) – Polish historian and diplomat, direktor of Polish Library in Paris
Autor: LukGasz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ribbon of the Order of Cincinnati.