Franciszek Jan Załuski

Franciszek Jan Załuski
Herb
Junosza
Margrabia
RodzinaZałuscy herbu Junosza
Data urodzenia1660
Data śmierci17 listopada 1735
OjciecAleksander Załuski
MatkaKatarzyna z Olszowskich
Żona

Dorta de Riviere
Teofila z Wapowskich

Odznaczenia
Order Orła Białego

Franciszek Jan Załuski herbu Junosza (ur. 1660, zm. 17 listopada 1735[1]) – margrabia[2], wojewoda czernihowski w latach 1696–1716, kasztelan wojnicki w latach 1694–1695, starosta lubelski 1711–1718[3], wojewoda płocki mianowany przed 1719 rokiem[4], w 1726 odznaczony Orderem Orła Białego[5].

Jako senator brał udział w sejmach: 1696 i 1699 roku[6].

Życiorys

Franciszek Jan Załuski pochodził z senatorskiej, ale niezbyt zamożnej rodziny. Jego ojcem był Aleksander Załuski, wojewoda rawski a matką Katarzyna z Olszowskich, kasztelanka spicymierska, siostra prymasa Andrzeja Olszowskiego.

Piastował godność wojewody czernihowskiego (1696–1716)[3], a następnie wojewody płockiego (1719–11735). Po zerwanym sejmie konwokacyjnym 1696 roku przystąpił 28 września 1696 roku do konfederacji generalnej[7]. 5 lipca 1697 roku podpisał w Warszawie obwieszczenie do poparcia wolnej elekcji, które zwoływało szlachtę na zjazd w obronie naruszonych praw Rzeczypospolitej[8]. W styczniu 1702 roku podpisał akt pacyfikacji Wielkiego Księstwa Litewskiego[9]. W 1704 roku był członkiem konfederacji sandomierskiej[10]. Był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[11]. Ok. 1710 przejął z rąk brata, Andrzeja Chryzostoma pałac w Falentach, który został przez niego odbudowany po zniszczeniach z czasów wojny ze Szwecją. W 1733 roku podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego[12].

Był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną była Dorota de Riviere pochodząca z Flandrii, a kolejną Teofila z Wapowskich. Franciszek Jan Załuski i jego żona Teofila byli rodzicami chrzestnymi Ignacego Krasickiego.

Przypisy

  1. Wierzbicki podaje mylną datę śmierci ok. 1718 roku
  2. Amilkar Kosiński: Przewodnik heraldyczny. T.1, s. 169-170
  3. a b Urzędnicy województw kijowskiego i czernihowskiego. Oprac. Eugeniusz Janas, Witold Kłaczewski. Kórnik 2002, s. 340.
  4. Ryszard Zieliński, Senatorowie płoccy : (dokończenie), w:Notatki Płockie - 2/16, 1960, s. 28.
  5. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 153.
  6. Leszek Andrzej Wierzbicki, Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej, Warszawa 2017, s. 176.
  7. Konfederacya Generalna Ordinvm Regni & Magni Dvcatus Lithvaniæ Po niedoszłey Konwokacyey głowney Warszawskiey umowiona Roku Pańskiego 1696. dnia 29 Miesiąca Sierpnia, [1696], [b.n.s.]
  8. Obwieszczenie do poparcia wolney elekcyey roku Pańskiego tysiącznego sześćsetnego dziewięćdziesiątego siodmego. [Inc.:] Actum in castro Ravensi sub interregno feria quinta post festum sanctae Margarethae [...] proxima anno Domini millesimo sexcentesimo nonagesimo septimo. [b.n.s]
  9. Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701-1702, Warszawa 1962, s. 305.
  10. Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, s. G2.
  11. Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 99.
  12. Jerzy Dunin-Borkowski i Mieczysław Dunin-Wąsowicz, Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. Lwów 1910, s. 268.
Poprzednik
POL województwo płockie COA.svgwojewoda płocki
1719–1735
POL województwo płockie COA.svgNastępca
Mikołaj Jan Podoski

Media użyte na tej stronie

POL COA Junosza.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Junosza - polski herb szlachecki.