Franciszek Januszewicz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Sekretarz zarządu Związku Chrześcijan Wiary Ewangelicznej | |
| Okres sprawowania | 1946–1953 |
| Skarbnik Naczelnej Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w PRL | |
| Okres sprawowania | 1953–1956 |
| Wyznanie | |
| Kościół | Związek Chrześcijan Wiary Ewangelicznej |
| Ordynacja | 1 września 1946 |
Franciszek Januszewicz (ur. 14 września 1918 w Wilnie, zm. 4 maja 1977) – polski duchowny i działacz ewangelikalny, członek władz naczelnych Związku Chrześcijan Wiary Ewangelicznej, a następnie Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Życiorys
Pochodził z rodziny katolickiej. W 1937 przyjął chrzest w zborze Chrześcijan Wiary Ewangelicznej w Wilnie, zaś już od 1938 rozpoczął głoszenie zarówno w Wilnie jak i innych miastach regionu. W latach 1944–1945 był sekretarzem Zboru w Wilnie oraz zastępcą prezbitera okręgowego na okręg wileński. W latach 1946–1953 piastował funkcję sekretarza zarządu Związku Chrześcijan Wiary Ewangelicznej, a także był współorganizatorem zboru w Łodzi, gdzie osiadł po wojnie. 1 września 1946 został ordynowany na urząd prezbitera. Po włączeniu Związku Chrześcijan Wiary Ewangelicznej do Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej był w latach 1953–1956 prezbiterem okręgowym i skarbnikiem Naczelnej Rady Kościoła.
Źródła
- Franciszek Januszewicz; „Chrześcijanin”. Nr 9, s. 21-22, 1977.