Franciszek Ksawery Potocki (1775–1835)

Franciszek Ksawery Potocki herbu Lubicz (ur. 1775, zm. 1835) – sędzia, uczestnik prac kodyfikacyjnych w Królestwie Kongresowym, radca stanu, członek Komisji Rządowej Sprawiedliwości Królestwa Kongresowego w 1834 roku[1], prokurator prezydujący w Prokuratorii Generalnej, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej w Królestwie w 1829 roku[2].

13 czerwca 1825 został odznaczony polskim Orderem św. Stanisława I klasy[3]. Posiadał też rosyjski Order św. Anny I klasy[4].

Był synem Józefa. Żonaty z Marianną Czerwińską miał synów: Tytusa, Ludwika Mieczysława oraz córki: Leokadię i Różę[5].

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (pod murem II-20)[6].

Przypisy

  1. ↑ Nowy kalendarzyk polityczny na rok 1834, Warszawa, s. 286.
  2. ↑ Nowy Kalendarzyk Polityczny na Rok 1830, Warszawa 1829, s. 124.
  3. ↑ Stanisław Łoza: Kawalerowie orderu św. Stanisława (1. XII. 1815-29. XI. 1830), w: Miesięcznik Heraldyczny, nr. 5, r. IX, Warszawa, sierpień 1930, s. 99.
  4. ↑ Marek Minakowski: Franciszek Ksawery Potocki h. Lubicz. www.sejm-wielki.pl. [dostęp 2019-03-10].
  5. ↑ Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. XIV, Warszawa 1917, s. 282.
  6. ↑ Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZEK POTOCKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2021-05-27].