Franciszek Kukla

Franciszek Kukla
Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1953
Bytom

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

185 cm

Pozycja

bramkarz

Franciszek Kukla (ur. 16 lipca 1953 w Bytomiu) – polski hokeista, bramkarz bytomskiej Polonii, mistrz (3 razy) i reprezentant Polski (51 razy), olimpijczyk z Calgary (1988).

Był bramkarzem Polonii Bytom 1966-1988 (wychowanek trenerów Emila i Tadeusza Nikodemowiczów) i Crvenej Zvezdy Belgrad (1988-1989). Trzykrotny mistrz (1984, 1986, 1988) i wicemistrz Polski (1983, 1985, 1987)

Rozegrał w polskiej lidze 223 mecze i zdobył Złoty Kij redakcji "Sportu" dla najlepszego hokeisty w kraju (1985).

51-krotny reprezentant Polski (1984-1988), olimpijczyk (1988) i uczestnik 3 turniejów o MŚ: 1985 Fryburg - 9 m. (gr. B-1), 1986 Moskwa - 8 m. (m.in. bronił w wygranym 2-1 meczu z ówczesnymi mistrzami świata Czechosłowacją), 1987 Canazei - 9 m. (gr. B-1).

Po wygraniu przez Polskę turnieju mistrzostw świata Grupy B w 1985 i uzyskanym awansie do Grupy A został odznaczony Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe[1].

Syn Aleksandra i Józefy Poniewierskiej. Żonaty (Barbara Górska), mieszka w Radzionkowie, gdzie prowadzi wraz z siostrą firmę wytwarzającą obrusy, poduszki i nakrycia na fotele[2].

Od 2012 do 2014 asystent trenera Polonii Bytom[3].

Przypisy

  1. Sport. Krótko. „Nowiny”, s. 2, Nr 89 z 17 kwietnia 1985. 
  2. Rafał Góral: Gdzie są gwiazdy z tamtych lat: hokeista Franciszek Kukla. W: sport.pl [on-line]. Agora SA. [dostęp 2020-02-23].
  3. Hokej.net - Skarb kibica I ligi, www.hokej.net [dostęp 2017-11-23] (ang.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).