Franciszek Kwieciński
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Odznaczenia | |
 | |
.JPG)
Franciszek Kwieciński pseud. Karwat, Frankowski (ur. 13 września 1884 w Głuszynie koło Nieszawy, zm. 28 maja 1942 w Magdalence koło Raszyna) – polski działacz polityczny i publicysta, jeden z liderów konspiracyjnego Stronnictwa Pracy (SP).
Jeden z liderów Narodowej Partii Robotniczej (NPR) i współzałożycieli Stronnictwa Pracy w 20-leciu międzywojennym. Redaktor Nowej Prawdy.
W czasie II wojny światowej przedstawiciel Stronnictwa Pracy w Głównym Politycznym Komitecie Porozumiewawczym przy ZWZ. Aresztowany i rozstrzelany przez Niemców w Magdalence pod Raszynem. Jego nagrobek znajduje się w alei zasłużonych cmentarza Powązkowskiego w Warszawie (grób 24)[1].
12 sierpnia 1954 odznaczony pośmiertnie Krzyżem Niepodległości Polski Podziemnej z Mieczami przez Prezydenta RP na Wychodźstwie Augusta Zaleskiego[2].
Przypisy
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZEK KWIECIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-10].
- ↑ Zbigniew Puchalski, Tadeusz Wawrzyński, Krzyż i Medal Niepodległości, Warszawa: Bellona, 1994, s. 63-64, ISBN 83-11-08344-4, OCLC 830099329.
Bibliografia
- Andrzej Krzysztof Kunert: Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939-1945 T.2. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1987, s. 112–113. ISBN 83-211-0758-3.
- Kwieciński Franciszek, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2013-03-26].
Media użyte na tej stronie
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób polityka Franciszka Kwiecińskiego (1884-1942) w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie