Franciszek Lekszycki

Franciszek Lekszycki

Data urodzenia	1600
Data i miejsce śmierci	grudzień 1668 Grodno
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	bernardyni

Franciszek Lekszycki herbu Warnia (ur. 1600, zm. w grudniu 1668 w Grodnie) – zakonnik, bernardyn, kapłan, malarz.

Był synem Jana Lekszyckiego dziedzica Mozgawy i Anny Miedzygórskiej. Wykształcony w kręgu bernardyńskich malarzy zakonnych. Na jego twórczość znaczący wpływ wywarła sztuka flamandzka zwłaszcza obrazy Rubensa oraz van Dycka. Dzieła wymienionych malarzy znał ze współczesnych rycin.

Św. Maria Magdalena (Bazylika w Leżajsku)

Malował obrazy religijne między innymi wszystkie w ołtarzach w kościele Bernardynów na Stradomiu w Krakowie. W ołtarzu głównym Ostatnią wieczerzę w latach 1659-1664. W Kalwarii Zebrzydowskiej na zlecenie Michała Zebrzydowskiego namalował Przybicie do krzyża, Śmierć na krzyżu, Namaszczenie oraz Św. Antoniego Padewskiego.

Pracował w Leżajsku, Lwowie, Przeworsku, Wilnie, Warszawie. W kościele parafialnym w Borku znajduje się obraz z 1666 „Wizja św. Jana Kantego”.

Bibliografia

• Janina Dzik, Franciszek Lekszycki – malarz religijny baroku wyd. Zakonu Bernardynów, 1998.