Franciszek Ludwik Hébert

Błogosławiony
Franciszek Ludwik Hébert
François-Louis Hébert
prezbiter i męczennik
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 września 1733
Crouttes

Data i miejsce śmierci

2 września 1792
Paryż

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

17 października 1926
przez Piusa XI

Wspomnienie

2 września

Franciszek Ludwik Hébert (fra.) François-Louis Hébert (ur. 14 września 1733 w Crouttes, zm. 2 września 1792 w Paryżu) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara prześladowań antykatolickich okresu francuskiej rewolucji[1][2][3].

Wykształcenie zdobył w Caen, a w wieku dwudziestu trzech lat przystał do eudystów[a][3]. Po przyjęciu święceń kapłańskich wykładał w seminarium duchownym i pełnił obowiązki prefekta, a od 1772 roku przełożonego w Tourettes[3]. Przebywając w Paryżu zdobył uznanie jako kierownik duchowy i w 1782 roku podjął obowiązki sparaliżowanego przełożonego generalnego[3]. W dniach 9 i 10 sierpnia 1792 roku, pełniąc funkcję spowiednika króla Ludwika XVI był przy władcy[3]. Mimo iż po aresztowaniu króla uniknął zatrzymania, został później uwięziony[3]. Był jedną z ofiar tak zwanych masakr wrześniowych, w których zginęło 300 duchownych i jednym z zamordowanych w klasztorze karmelitów 2 września 1792 roku[2][4].

W testamencie, który spisał na początku lat osiemdziesiątych, wyraził gotowość męczeństwa[4].

Dzienna rocznica śmierci jest dniem kiedy wspominany jest w Kościele katolickim[1].

Franciszek Ludwik Hébert znalazł się w grupie 191 męczenników z Paryża beatyfikowanych przez papieża Piusa XI 17 października 1926[5][1].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Zobacz informacje o zakonie „Jezusa i Maryi” (Congrégation de Jésus et Marie (fra.)) zawarte w artykule poświęconym jego założycielowi Janowi Eudesowi.

Przypisy

  1. ↑ a b c Fabio Arduino: Beati Giovanni Maria du Lau d’Alleman, Francesco Giuseppe e Pietro Ludovico de la Rochefoucauld e compagni. [dostęp 2011-03-03]. (wł.).
  2. ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 323. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. ↑ a b c d e f Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 329-330. ISBN 978-83-7318-736-8.
  4. ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 326. ISBN 978-83-7318-736-8.
  5. ↑ Rewolucja francuska i powrót męczenników – ofiar systemów totalitarnych. [dostęp 2011-03-03].

Media użyte na tej stronie

Escalier des martyrs, Église Saint-Joseph-des-Carmes.jpg
Autor: Parisette, Licencja: CC BY-SA 3.0
Escalier des martyrs, Église Saint-Joseph-des-Carmes