Franciszek Ossoliński (1625–1648)

Franciszek Ossoliński
Topór
Data i miejsce urodzenia	1625 Ossolin
Data śmierci	1648
Ród	Ossolińscy herbu Topór
Rodzice	Jerzy Ossoliński Izabella z Daniłłowiczów
Małżeństwo	Katarzyna z Działyńskich
Administracja	starosta bydgoski starosta lubaczowski

Franciszek Ossoliński herbu Topór (ur. w 1625, zm. w 1648) – podczaszy królowej Polski Ludwiki Marii Gonzagi w 1646 roku^[1], starosta bydgoski i lubaczowski, starosta brodnicki w latach 1645-1648^[2].

Życiorys

Urodził się w 1623, prawdopodobnie Ossolinie. Był synem wielkiego kanclerza koronnego Jerzego Ossolińskiego i Izabelli, córki podskarbiego wielkiego koronnego Mikołaja Daniłowicza.

Otrzymał staranne wykształcenie w kraju. Ojciec zapewnił mu najlepszych pedagogów, wychowanków uniwersytetu w Lowanium. W 1645 r. otrzymał od ojca drogą cesji starostwo bydgoskie.

O jego rządach starościńskich niewiele wiadomo. Nie ulega jednak kwestii, iż zabiegał on podobnie jak jego ojciec, o rozwój gospodarczy Bydgoszczy i dbał, by starostwo przynosiło dochody. 10 marca 1646 r. wystawił dokument - kontrakt nadający na prawie olęderskim grunt i młyn w miejscowości Suszkowa (dzisiejsze bydgoskie przedmieście Czyżkówko) znanemu mieszczaninowi bydgoskiemu Andrzejowi Paulusikowi. Na tym gruncie Paulusik miał zbudować pierwszą w Bydgoszczy papiernię. Dokument wystawiony przez Ossolińskiego 17 marca 1646 r. zatwierdził król Władysław IV Waza.

6 czerwca 1648 r. zmarł nagle, mając zaledwie dwadzieścia trzy lata. Był żonaty z Katarzyną z Działyńskich, córką wojewody pomorskiego Pawła. Małżeństwo było bezdzietne.

Przypisy

Bibliografia

• Błażejewski Stanisław, Kutta Janusz, Romaniuk Marek: Bydgoski Słownik Biograficzny. Tom III. Bydgoszcz 1996. ​ISBN 83-85327-32-0​, str. 109