Franciszek Salezy Miaskowski

Franciszek Salezy Karol Miaskowski
Ilustracja
portret pędzla Johanna Niedermanna z 1790 roku
Herb
Bończa II
Rodzina

Miaskowscy herbu Bończa II

Data urodzenia

1739

Data i miejsce śmierci

14 marca 1816
Otorów

Żona

Katarzyna Miaskowska

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Franciszek Salezy Karol Miaskowski herbu Bończa II (ur. 1739, zm. 14 marca 1816 roku w Otorowie)[1] – kasztelan gnieźnieński w latach 1786-1795, starosta gnieźnieński w 1775 roku[2], członek Rady Nieustającej.

Życiorys

Był synem Kaspra, stolnika poznańskiego i drugiej jego żony Joanny Malczewskiej, bratem Andrzeja Marcina i Józefa. W jesieni 1760 mianowany został szambelanem królewskim. W 1764 roku jako poseł województwa kaliskiego na sejm elekcyjny był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa kaliskiego[3].

W 1766 roku był posłem na Sejm Czaplica z województwa poznańskiego[4]. Członek konfederacji Adama Ponińskiego w 1773 roku. Jako poseł województwa kaliskiego na Sejmie Rozbiorowym 1773–1775[5] wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw rozbiorczych, mającej przeprowadzić rozbiór[6], powołany do Komisji Emfiteutycznej Koronnej[7]. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski[8].

Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku i poseł na sejm 1776 roku z powiatu konińskiego[9] Członek Departamentu Wojskowego Rady Nieustającej w 1777 roku[10].

W latach 1778-1789 był rotmistrzem Kawalerii Narodowej. W 1778, 1786 i 1788 roku pobierał stałą pensję z kasy ambasady rosyjskiej. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[11]. Figurował na liście posłów i senatorów posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792 roku, która zawierała zestawienie osób, na które Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja[12]. Był konsyliarzem konfederacji targowickiej z województwa gnieźnieńskiego[13]., konsyliarzem konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej[14].

W 1786 odznaczony Orderem Orła Białego, w 1776 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.

Bibliografia

Przypisy

  1. ↑ Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Wojsko koronne. Sztaby i kawaleria, Kraków 2002, s. 163.
  2. ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo gnieźnieńskie wraz z Katarzyną Miaskowską, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 151.
  3. ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 53.
  4. ↑ Dyaryusz seymu walnego ordynaryinego odprawionego w Warszawie roku 1766 ..., brak paginacji
  5. ↑ Actum in Curia Regia Varsaviensi Feria Tertia post Dominicam Conductus Paschae videlicet, die vigesima Mensis Aprilis Anno Domini Millesimo Septingentesimo Septuagesimo Tertio. [Inc. tekst pol.:] My Posłowie na Seym blisko następuiący [...], b.n.s.
  6. ↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 558-560.
  7. ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 87.
  8. ↑ Volumina Legum t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.
  9. ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.
  10. ↑ Kolęda warszawska na rok 1777, Warszawa 1777, [b.n.s]
  11. ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 311.
  12. ↑ Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792-1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 271.
  13. ↑ Leon Wegner, Konfederacja województw wielkopolskich z roku 1792, Poznań 1863, s. 152-153.
  14. ↑ Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792 – styczeń 1793), Katowice 2000, s. 162.

Media użyte na tej stronie

POL Order Świętego Stanisława BAR.svg
Baretka: Order Świętego Stanisława (Polska)
Franciszek Salezy Miaskowski by Johann Niedermann 1790.png
Autor: Jan Niedermann , Licencja: CC BY-SA 4.0
Franciszek Bończa Miaskowski, kasztelan gnieźnieński Johann Niedermann, olej, płótno, 1790