Franciszek Siedlecki

Franciszek Siedlecki
Jacek Malczewski – Portret Franciszka Siedleckiego (1908)
Data i miejsce urodzenia	22 lipca 1867 Kraków
Data i miejsce śmierci	1 września 1934 Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	symbolizm

Franciszek Siedlecki (ur. 22 lipca 1867 w Krakowie, zm. 1 września 1934 w Warszawie) – polski malarz i grafik, autor scenografii teatralnych, krytyk sztuki oraz teatrolog reprezentujący nurt symbolizmu i secesji.

Ukończył prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1893 roku zdecydował się na studia artystyczne w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Od 1894 kontynuował studia artystyczne w Académie Colarossi w Paryżu. Współpracował jako ilustrator z elitarnym czasopismem "Chimera". W 1910 objął nadzór nad graficzną szatą miesięcznika "Sfinks", a w 1911 został kierownikiem artystycznym czasopisma "Sztuka".

Akwaforty jego najważniejsze: „Miłość”, „Dama z łasicą” (według. portretu Leonarda da Vinci), „Psyche”, pejzaże fantastyczne, „Tęsknota”, portrety: Norwida, Krasińskiego i Nietzschego. Siedlecki Franciszek zajmował się również teatrem. Wydał m.in. szkic monograficzny: „Helena Modrzejewska” (1927)^[1]. Zwrócił uwagę dobrymi studiami z dziedziny poetyki (druk. w „Skamandrze”, „Przeglądzie Współczesnym”), w których m.in. teoretycznie polemizuje z Zawodzińskim.

Przypisy

Bibliografia

• M. Wallis, 1974: Secesja. Wydanie II. Wydawnictwo Arkady, Warszawa.
• Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)

Linki zewnętrzne

• Franciszek Siedlecki na wystawie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, 1925 r.
• Grafiki F. Siedleckiego w zbiorach Biblioteki Narodowej - wersja cyfrowa na Polona.pl