Franciszek Stadnicki

Franciszek Stadnicki
Ilustracja
portret pędzla Franciszka Ignacego Molitora, po 1792 roku
Herb
Szreniawa bez Krzyża
Rodzina

Stadniccy herbu Szreniawa bez Krzyża

Data urodzenia

1742

Data śmierci

2 marca 1810

Ojciec

Antoni Stadnicki (zm. 1777)

Matka

Teresa z Potockich Stadnicka

Żona

Teresa z Wężyków

Dzieci

Antoni Wacław Stadnicki
Ignacy Stadnicki
Anna ze Stadnickich Małachowska
Tekla Stadnicka
Helena ze Stadnickich Męcińska

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Franciszek Stadnicki (ur. 1742, zm. 2 marca 1810) – konfederat barski; obrońca Krakowa, starosta ostrzeszowski w latach 1768-1810[1]; rotmistrz, poseł na sejm z ziemi wieluńskiej, właściciel 17 kluczy m.in. Rymanowa i Dukli (1809 r.), kawaler Orderów Orła Białego i Świętego Stanisława.

Syn Teresy Stadnickiej z Potockich h. Szreniawa i Antoniego Stadnickiego – starosty ostrzeszowskiego i wyszogrodzkiego. Brat – Jan Kanty Edward Stadnicki, prezes Najwyższej Izby Sprawiedliwości

Był posłem na sejm z ziemi wieluńskiej (1764 i 1786), przedstawił przyjęty wniosek dotyczący reformy będącej w obiegu monety. Poseł na sejm 1776 roku z ziemi wieluńskiej[2]. Był posłem na sejm 1780 roku z ziemi wieluńskiej[3]. W latach 1792-1793 był regimentarzem województwa kaliskiego i sędzią (w czasie konfederacji barskiej brał udział wraz ze swoim regimentem w obronie krakowskiego zamku)i został uwięziony przez Rosjan. Dzięki staraniom kuzynki Teresie Ossolińskiej wyszedł z rosyjskiego więzienia. Posiadał dobra ziemskie w Królestwie Polskim i Galicji, łącznie siedemnaście kluczy; m.in. w Rymanowie.

Żona – Teresa Wężyk herbu Wąż, córka Józefa, kasztelana Konarskiego i Heleny Jordanówny herbu Trąby. Dzieci: Antoni Wacław Stadnicki ożeniony z Józefa z Jabłonowskich, Ignacy Stadnicki ożeniony z Ksawerą Zboińską, Anna zamężna ze Stanisławem Małachowskim, Tekla z Janem Kantym Stadnickim, Helena z Wojciechem Męcińskim. Córka Helena Stadnicka w 1809 poślubiła gen. Wojciecha Męcińskiego, i wniosła mężowi w posagu Duklę. Nagrobek jego znajduje się w przedsionku kościoła parafialnego. pw. św. Marii Magdaleny w Dukli.

Bibliografia

  • Dorota Dukwicz: Stadnicki Franciszek. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 41: Stachoń Roman – Stahr Jan. Warszawa – Kraków: Polska Akademia Nauk – Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla, 2002, s. 383–386. ISBN 83-88909-02-9.

Przypisy

  1. Urzędnicy województw łęczyckiego i sieradzkiego XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Edward Opaliński i Hanka Żerek-Kleszcz. Kórnik 1993, s. 292.
  2. Series posłow r. 1776, [b.n.s]
  3. Dyaryusz Seymu Ordyngo [!] Warszawskiego Roku 1780 Dnia 2go Pazdziernika Zaczętego, z Wyrażeniem Posłow, Sessyi, Projektow, Mow, &c., Grodno 1780, s. 6.

Media użyte na tej stronie

POL Order Świętego Stanisława BAR.svg
Baretka: Order Świętego Stanisława (Polska)
POL COA Drużyna.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape przez Avalokitesvara ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Drużyna
Franciszek Stadnicki.PNG
Franciszek Stadnicki