Franciszek Sulik

Franciszek Sulik
Państwo

 Polska
 Australia

Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1908
Gliniany

Data i miejsce śmierci

16 lipca 1997
Adelajda

Franciszek Ksawery Sulik (ur. 28 listopada 1908[1] w Glinianach[2], zm. 16 lipca 1997 w Adelajdzie[2]) – polski szachista, medalista olimpijski.

Życiorys

W 1932 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie[2]. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 1852. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[1]. Z dniem 1 marca 1939 został mianowany asesorem sądowym w okręgu Sądu Apelacyjnego we Lwowie[3].

Należał do czołówki lwowskich szachistów, w 1934 roku zdobył tytuł mistrza miasta. Uczestniczył w trzecich mistrzostwach Polski w Warszawie (1935), gdzie w silnej konkurencji zajął ósme miejsce. Reprezentował Polskę na nieoficjalnej olimpiadzie szachowej w Monachium w 1936 roku. W 1939 roku w Buenos Aires zdobył wraz z drużyną srebrny medal olimpijski, uzyskując wynik 4½ pkt w 7 partiach z pozycji rezerwowego[4].

W czasie II wojny światowej wrócił do Europy, wstąpił do 2 Korpusu Polskiego pod dowództwem gen. Andersa i walczył we Włoszech.

Po demobilizacji wyemigrował do Australii, gdzie pracował kolejno jako robotnik, inżynier w fabryce oraz technik radiowy. Zdobył mistrzostwo Adelaide w szachach oraz siedmiokrotnie mistrzostwo Południowej Australii (1954, 1969, 1970, 1971, 1973, 1974, 1976/78).

Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyżej sklasyfikowany był we wrześniu 1943 r., zajmował wówczas 68. miejsce na świecie[5].

Przypisy

  1. a b Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 108.
  2. a b c Stefan Gawlikowski Arcymistrzowie. Złota era polskich szachów, wyd. The Facto, Warszawa 2016, s. 163-167
  3. Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości, 15 lutego 1939, nr 3. Ruch służbowy, s. 53
  4. OlimpBase
  5. Chessmetrics Player Profile: Franciszek Sulik

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie