Franciszek Tournelle
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
Franciszek Tournelle (ur. 1818 w Kaliszu, zm. 27 grudnia 1880 tamże) – polski architekt i teoretyk architektury, reprezentant historyzmu, urbanista, budowniczy guberni warszawskiej Królestwa Polskiego (1859–1878)[1]. Praktykował u Henryka Marconiego[2].
Projekty
Ważniejsze realizacje[2]:
- hotel Karola Müllera w Ciechocinku (1848–1851)
- Wielka Synagoga we Włocławku (1847–1854)
- kościół Podwyższenia Świętego Krzyża w Łodzi (1860–1888[3])
- dzwonnica we Włocławku, na rogu ul. Brzeskiej i Tumskiej (1853)
- Kościół ewangelicko-augsburski we Włocławku
- spichrz przy ul. Bulwary 6 we Włocławku (1848)
- dom wychowanic zakładu św. Kazimierza na Tamce w Warszawie (1859)
- kościół w Mszczonowie (1862)
- kościół w Zycku (1870)
- kościół w Krośniewicach (1878)
- więzienie śledcze w Kaliszu
Franciszek Tournelle zaprojektował również niżej wymienione domy we Włocławku[2]:
- przy ul. 3 Maja 3–5 (1848), 7 (1847), 9 (1867), 21 (1847), 37 (1846)
- przy pl. Wolności 2 (1853), 3 i 4 (1850)
- przy ul. Tumskiej 2 (1847), 6 (1854)
- przy ul. Królewieckiej 20 (1853)
- przy ul. Łęgskiej 56 (1848), 81 (1851)
Przypisy
- ↑ Łoza S., Słownik architektów i budowniczych Polaków oraz cudzoziemców w Polsce pracujących, Warszawa 1931, s. 339–340.
- ↑ a b c Romualda Hankowska, Franciszek Tournelle (1818-1880) – architekt, [w:] Zasłużeni dla Włocławka (XIII-XX wiek), pod red. Mieczysława Wojciechowskiego, Włocławek 1991, s. 205-206
- ↑ Janik A., Łódź – miasto wielu wyznań, Archiwum Państwowe w Łodzi. [dostęp 28.10.2008]