Franciszek Wesołowski

Franciszek Wesołowski
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1914
Borki

Data i miejsce śmierci

31 lipca 2007
Łódź

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka dawna

Zawód

organista, kompozytor, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Franciszek Wesołowski (ur. 10 stycznia 1914 w Borkach (powiat chełmiński), zm. 31 lipca 2007 w Łodzi) – polski organista, kompozytor, pedagog, znawca muzyki dawnej, autor wielu popularnych podręczników do muzyki, propagator kultury muzycznej. Od 1939 członek Związku Walki Zbrojnej, a później Armii Krajowej. Doctor honoris causa Akademii Muzycznej w Łodzi.

Życiorys

Franciszek Wesołowski był synem Mateusza i Katarzyny z domu Piotrowskiej. Przed wojną studiował w Warszawie w Państwowym Konserwatorium Muzycznym, pracując jednocześnie jako organista w Szpitalu św. Ducha w Warszawie oraz nauczając chorału gregoriańskiego w Seminarium Duchownym księży Marianów na Bielanach. Uczeń Kazimierza Sikorskiego (teoria muzyki i kompozycja) oraz Bronisława Rutkowskiego (organy). Po wybuchu wojny pracował jako organista kościoła ojców Jezuitów, a po wyjeździe z Warszawy w 1941 został organistą w Ostrowcu Świętokrzyskim. Po zakończeniu wojny mieszkał w Bydgoszczy skąd przeprowadził się do Łodzi. Tu pracował przez pewien czas jako organista w kościele św. Ducha przy placu Wolności i kontynuował naukę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi.

Po uzyskaniu w 1947 dyplomów w zakresie gry na organach i teorii muzyki podjął pracę pedagoga w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej, w której w latach 1950–1953 pełnił również funkcję dyrektora. W latach 1953–1957 był dyrektorem Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej oraz Państwowego Liceum Muzycznego w Łodzi. Od 1949 wykładał teorię muzyki w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. Od 1957 do 1978 piastował jednocześnie stanowisko prorektora, w latach 80. był również kierownikiem Katedry Teorii Muzyki i Kompozycji, w latach 1978–1980 dziekanem Wydziału Teorii Muzyki i Kompozycji. W 1995 otrzymał tytuł profesora.

Uhonorowany m.in. nagrodą SPAM[1], Nagrodą Muzyczną m. Łodzi, nagrodami Ministra Kultury i Sztuki oraz odznaczeniami państwowymi, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1976) i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1995)[2]. W 1999 otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej w Łodzi, która w tym samym roku przygotowała księgę pamiątkową Arcana musicae, dedykowaną prof. Wesołowskiemu z okazji 85-lecia urodzin.

Grób prof. Franciszka Wesołowskiego znajduje się na Cmentarzu Komunalnym Doły w Łodzi.

Ważniejsze kompozycje

  • Pieśń do św. Cecylii na czterogłosowy chór mieszany a cappella (1933)
  • Msza łacińska na czterogłosowy chór męski a cappella (1935)
  • Ej, owiecki leciały na głos z fortepianem (1936)
  • Śpiwam ja se śpiwam na głos z fortepianem (1936)
  • Wariacje na organy solo (1937–1938)
  • Kwartet smyczkowy (1938)
  • Preludium i fughetta na organy solo (1939)
  • Allegro sonatowe na organy solo (1939)
  • Regina Caeli laetare na czterogłosowy chór mieszany i organy (1942)
  • Ecce Sacerdos magnus na czterogłosowy chór mieszany i organy (1942)
  • Wesoły nam dziś dzień nastał na czterogłosowy chór żeński a cappella (1944)
  • Królu wieczności i czasu na czterogłosowy chór z organami (1988)
  • Trzydzieści małych preludiów i fughett na organy solo (1993)
  • O, Chryste, zawsze króluj nam na sopran solo z organami (1994)
  • Dałeś nam siebie na alt solo i czterogłosowy chór z organami (1996)
  • Czterdzieści osiem drobnych utworów na organy (1996–1998)
  • O Jezu mój, padam kornie na czterogłosowy chór z organami (1998)

Przypisy

  1. ↑ Laureaci Złotej Odznaki. Stowarzyszenie Polskich Artystów Muzyków. [dostęp 2017-10-22].
  2. ↑ M.P. z 1996 r. nr 11, poz. 117.

Bibliografia

Linki zewnętrzne