Franck Riester

Franck Riester
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1974
Paryż

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

minister kultury (od 2018)

Franck Riester (ur. 3 stycznia 1974 w Paryżu[1]) – francuski polityk i samorządowiec, mer Coulommiers, deputowany do Zgromadzenia Narodowego, w latach 2018–2020 minister kultury, od 2020 minister delegowany.

Życiorys

Absolwent Institut supérieur de gestion[2], uzyskał następnie magisterium w ESSEC[3]. Pracował w przedsiębiorstwie audytorskim, następnie w rodzinnym przedsiębiorstwie dealerskim samochodów Peugeot[2][4].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach gaullistowskiego Zgromadzenia na rzecz Republiki[2], z ugrupowaniem tym dołączył do Unii na rzecz Ruchu Ludowego, przekształconej następnie w partię Republikanie[1]. W ramach UMP został m.in. sekretarzem generalnym i rzecznikiem prasowym wewnątrzpartyjnej frakcji France Moderne et Humaniste[2]. W 1995 po raz pierwszy został radnym miejskim w Coulommiers, w 2001 objął funkcję zastępcy mera tej miejscowości. W 2008 wybrany na urząd mera (reelekcja w 2014 i 2020)[2][5]; zawiesił pełnienie tej funkcji na czas wykonywania obowiązków ministra.

W wyborach w 2007 uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego w jednym z okręgów departamentu Sekwana i Marna[1]. W 2012[1], 2017[6] i 2022[7] był wybierany na kolejne kadencje. W 2017 dołączył do centroprawicowego ugrupowania Agir[8], w 2018 został przewodniczącym tej partii[9].

W październiku 2018 dołączył do drugiego rządu Édouarda Philippe’a, obejmując stanowisko ministra kultury[10]. W lipcu 2020 w gabinecie Jeana Castex objął niższe stanowisko rządowe – został ministrem delegowanym przy ministrze do spraw Europy i spraw zagranicznych odpowiadającym za handel zagraniczny[11]. Pozostał na tej funkcji również w powołanym w maju 2022 rządzie Élisabeth Borne, dodatkowo powierzono mu sprawy promocji[12]. W lipcu 2022 w wyniku rekonstrukcji gabinetu przeszedł na stanowisko ministra delegowanego przy premierze odpowiedzialnego za kontakty z parlamentem[13].

Jest jawnym homoseksualistą[4].

Przypisy

  1. a b c d Franck Riester na stronie Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji (fr.). [dostęp 2017-05-16].
  2. a b c d e Franck Riester (fr.). franckriester.fr. [dostęp 2017-05-14].
  3. Franck Riester fait ses classes au Palais Bourbon (fr.). lefigaro.fr, 20 listopada 2007. [dostęp 2017-05-14].
  4. a b Sexus non politicus (fr.). liberation.fr, 15 kwietnia 2012. [dostęp 2017-05-14].
  5. Le ministre de la Culture Franck Riester élu au premier tour à Coulommiers (fr.). liberation.fr, 15 marca 2020. [dostęp 2020-03-15].
  6. Elections législatives 2017: Résultats 2d tour (fr.). interieur.gouv.fr. [dostęp 2017-06-18].
  7. Résultats législatives: Franck Riester réélu dans la 5e circonscription de Seine-et-Marne (fr.). bfmtv.com, 19 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-19].
  8. Des élus Constructifs lancent «Agir, la droite constructive» (fr.). lefigaro.fr, 28 listopada 2017. [dostęp 2018-07-16].
  9. Franck Riester, un représentant de la droite «constructive» à la Culture (fr.). lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2018-11-22].
  10. Remaniement: Emmanuel Macron s'exprimera ce soir à 20h (fr.). lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2018-10-16].
  11. Remaniement: qui sont les ministres du gouvernement Castex (fr.). lefigaro.fr, 6 lipca 2020. [dostęp 2020-07-06].
  12. Annonce de la composition du Gouvernement (fr.). elysee.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-20].
  13. La nomination du Gouvernement d’Élisabeth Borne (fr.). gouvernement.fr, 4 lipca 2022. [dostęp 2022-07-04].

Media użyte na tej stronie

Franck Riester 2019 (cropped).jpg
Autor: ActuaLitté, Licencja: CC BY-SA 2.0
Franck Riester, ministre de la Culture lors de l'inauguration de la médiathèque intercommunale de Bayeux.
Édouard Philippe 2019 (cropped).jpg
Autor: Jacques Paquier, Licencja: CC BY 2.0
Édouard Philippe lors de l'inauguration du Tribunal de Paris le 1 Avril 2019.