Franco Bertoli

Franco Bertoli

Data i miejsce urodzenia	29 kwietnia 1959 Udine
Pozycja	atakujący
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. 1974–1976 Pallavolo Udine 1976–1977 Dermatrophine Padova 1977–1983 Klippan / Robe di Kappa / Kappa Torino 1983–1990 Panini / Philips Modena 1990–1992 Mediolanum / Misura Milano 1983–1990 Daytona Modena
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. 1980–?  Włochy 216
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie brąz Los Angeles 1984 piłka siatkowa

Franco Bertoli, ps. Mano di pietra (ur. 29 kwietnia 1959 w Udine) – włoski siatkarz, medalista igrzysk olimpijskich^[1] i wielokrotny mistrz Włoch oraz trener siatkarski, działacz sportowy, komentator i dziennikarz sportowy.

Życiorys

Bertoli zadebiutował w reprezentacji Włoch w 1980 w przegranym meczu z Jugosławią^[2]. Wystąpił na igrzyskach olimpijskich 1980 w Moskwie, podczas których wystąpił w trzech z czterech meczów fazy grupowej i wygranym spotkaniu o 9. miejsce Libią. Zdobył złoty medal na igrzyskach śródziemnomorskich 1983 w Casablance. Reprezentował Włochy na igrzyskach 1984 w Los Angeles. Zagrał wówczas we wszystkich meczach siatkarskiego turnieju, w tym we zwycięskim pojedynku o brąz z Kanadą^[3][4]. W drużynie narodowej rozegrał 216 mecze^[2].

Był zawodnikiem włoskich klubów Pallavolo Udine (1974–1976), Dermatrophine Padova (1976–1977), Pallavolo Torino występującego pod nazwami Klippan, Robe di Kappa i Kappa Torino (1977–1983), Modena Volley występującego pod nazwami Panini, Philips i Daytona (1983–1990, 1983–1990) i Mediolanum / Misura Milano (1990–1992). Zdobył mistrzostwo Włoch siedmiokrotnie w latach 1979–1981 i 1986–1989 oraz pięciokrotnie tryumfował w pucharze Włoch w 1985, 1986, 1988, 1989 i 1994. Zwyciężał w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych w 1980 i 1990, w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów w 1986 i 1993 oraz w Pucharze CEV w 1983, 1984 i 1985. Jest również tryumfatorem klubowych mistrzostw świata z 1990 i 1992^[2].

Po zakończeniu kariery zawodniczej pełnił wiele rozmaitych funkcji. Był m.in. trenerem zespołów Daytona Modena, Roma Volley i Pallavolo Genova. Następnie był dyrektorem generalnym klubu z Modeny (1994–2000), szefem sekcji młodzieżowej Modena Volley (1994-2000), członkiem zarządu Serie A1 (1997-2000), menedżerem stadionu Stadio Ennio Tardini (2002-2005) i prezesem oddziału Włoskiego Narodowego Komitetu Olimpijskiego w prowincji Modena (2003-2012). Współpracował z uniwersytetami w San Marino i Modenie, gdzie był nauczycielem. Od 2001 pracował jako komentator siatkarski w stacjach telewizyjnych Telepiù i Sky Sports, m.in. podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012, a następnie jako dziennikarz sportowy^[5].

Przypisy