Francuski Korpus Ekspedycyjny we Włoszech

Francuski Korpus Ekspedycyjny we Włoszech

Corps expéditionnaire français en Italie

Historia
Państwo	Wolna Francja
Sformowanie	1943
Rozformowanie	1944
Dowódcy
Pierwszy	Alphonse Juin
Działania zbrojne
II wojna światowa kampania włoska
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	lądowe

Francuski Korpus Ekspedycyjny we Włoszech (fr. Corps expéditionnaire français en Italie) – francuska jednostka wojskowa podporządkowana Francuskiemu Komitetowi Wyzwolenia Narodowego biorąca udział w walkach II wojny światowej, istniejąca w 1943–1944 r.

Powstał w listopadzie 1943 r. na terenie północnej Afryki. Dowódcą był generał Alphonse Juin. Korpus składał się z czterech dywizji: 1 Zmotoryzowanej Dywizji Piechoty, 2. i 4. (górskiej) Marokańskich Dywizji Piechoty oraz 3. Algierskiej Dywizji Piechoty, a także trzech ugrupowań goumiers i z oddziałów pomocniczych. Brał udział w walkach we Włoszech w 1944 r., zwłaszcza o przełamanie Linii Gustawa, w tym w bitwach o Monte Cassino. Jedną jednostkę Korpusu, 2 DP, skierowano do operacji wyzwalania Korsyki. W dywizjach nr 2–4 Korpusu wśród oficerów dominowali Francuzi (ponad 80%), wśród podoficerów Francuzów było około 20%, a resztę stanowili Arabowie, zaś wśród szeregowców i starszych szeregowców prawie wszyscy byli Arabami. W ugrupowaniach goumiers 92% składu osobowego to Berberowie i Arabowie^[1].

Żołnierze Korpusu, a zwłaszcza goumiers, w trakcie kampanii włoskiej dopuszczali się na bardzo dużą skalę masowych gwałtów na włoskich kobietach, a także rabunków i pobić ludności cywilnej^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Leszek Molendowski, 2016: Francuski Korpus Ekspedycyjny we Włoszech 1943–1944, „Militaria”, 5(74): 52-61.