Franjo Komarica

Franjo Komarica

Biskup ordynariusz Banja Luki
Gospodin je moja snaga i moja pjesma
Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1946 Novakovići
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	29 czerwca 1972
Nominacja biskupia	28 października 1985
Sakra biskupia	6 stycznia 1986
Odznaczenia

Franjo Komarica (ur. 3 lutego 1946 w Novakovići) – bośniacki duchowny katolicki, trzeci biskup ordynariusz Banja Luki od 1989 roku oraz przewodniczący Konferencji Episkopatu Bośni i Hercegowiny (2002-2005 i od 2010 roku)^[1].

Życiorys

Wczesne lata życia

Urodził się w 1946 roku Novakovići koło Banja Luki w rodzinie chorwackiej jako syn Iva Komaricy i jego żony Ivki z domu Marić. Uczęszczał do szkoły elementarnej w Banja Luce, po której ukończeniu kontynuował naukę w Niższym Seminarium Duchownym w Zagrzebiu w latach 1961–1963 i Đakovie (1963-1965). Po odbyciu dwuletniego studium wojskowego podjął studia na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu w Innsbrucku na kierunkach: teologia oraz muzyka kościelna, które ukończył w 1972, otrzymując święcenia kapłańskie 29 czerwca tego samego roku w opactwie Marija Zvijezda w Banja Luce. Następnie powrócił do Austrii, gdzie na swojej macierzystej uczelni podjął studia specjalistyczne, zdobywając stopień naukowy doktora z zakresu liturgii kościelnej. Pracował potem jako duszpasterz w rodzimej diecezji^[2].

Działalność biskupia

28 października 1985 roku został wybrany przez papieża Jana Pawła II na stanowisko biskupa pomocniczego Banja Luki z tytularną stolicą biskupią Satafis. Jego konsekracja biskupia miała miejsce 6 stycznia 1986 roku w katedrze św. Bonawentury w Banja Luce^[1]. Był w tym czasie najmłodszym członkiem konferencji episkopatu Jugosławii oraz wikariuszem generalnym swojego biskupstwa^[2].

15 maja 1989 roku objął obowiązki ordynariusza Banja Luki^[1]. W czasie wojny domowej w Bośni i Hercegowinie (1992-1995) zabierał zdecydowany głos przeciwko czystkom etnicznym i dzieleniu społeczeństwa^[3].

W 1997 roku katolickie stowarzyszenie studentów niemieckich Unitas wręczyło mu nagrodę za niestrudzone zaangażowanie w walce o zachowanie praw człowieka^[4]. W latach 2002–2005, a także od 2010 roku piastuje urząd przewodniczącego Konferencji Episkopatu Bośni i Hercegowiny^[1].

Nagrody i odznaczenia

Za swoją działalność duszpasterską i społeczną Franjo Komarica otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia, spośród których do najważniejszych należy zaliczyć^[5]

• Medal Roberta Schumana (1997)
• Nagroda im. Franza Werfela na Rzecz Obrony Praw Człowieka (2005)
• Wielki Order Króla Dymitra Zwonimira (2007)

W 2004 roku znalazł się na liście osób nominowanych do Pokojowej Nagrody Nobla^[6].

Przypisy

Bibliografia

• Krótka biografia na stronie Catholic-hierarchy
• Biografia na oficjalnej stronie diecezji Banja Luki. biskupija-banjaluka.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-23)].