Frank Emmelmann
 (c) Bundesarchiv, Bild 183-1984-0512-022 / CC-BY-SA 3.0 Frank Emmelmann w 1984 | |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 15 września 1961 Schneidlingen | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 186 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Frank Emmelmann (ur. 15 września 1961[1] w Schneidlingen) – niemiecki lekkoatleta sprinter reprezentujący NRD, mistrz Europy.
Kariera zawodnicza
Pierwszym międzynarodowym sukcesem Emmelmanna było zwycięstwo w biegu na 200 metrów i 2. miejsce w biegu na 100 metrów podczas finału Pucharu Europy w 1981 w Zagrzebiu[2]. W tym samym roku w Pucharze Świata w Rzymie był drugi w sztafecie 4 × 100 metrów i trzeci na 100 metrów i na 200 metrów[3]. 9 lipca 1982 sztafeta 4 × 100 metrów w składzie Thomas Schröder, Detlef Kübeck, Olaf Prenzler i Emmelmann ustanowiła wynikiem 38,29 s rekord NRD, który do 2012 był rekordem Niemiec[4]. Na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach zdobył trzy medale: złoty w biegu na 100 metrów, srebrny w sztafecie 4 × 100 metrów (biegła w składzie: Kübeck, Prenzler, Thomas Munkelt i Emmelmann) oraz brązowy w biegu na 200 metrów[5].
Zwyciężył na 100 metrów w finale Pucharu Europy w 1983 w Londynie[2]. Na pierwszych mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach zajął 5. miejsce w finale biegu na 200 metrów, a na 100 metrów odpadł w półfinale. Wschodnioniemiecka sztafeta 4 × 100 metrówmetrów z Emmelmannem na ostatniej zmianie zajęła 4. miejsce[6].
Reprezentacja NRD zbojkotowała letnie igrzyska olimpijskie w 1984 w Los Angeles. Emmelmann nie wystąpił również w zawodach Przyjaźń-84. W finale „A” Pucharu Europy w 1985 w Moskwie zwyciężył na 200 metrów i zajął 3. miejsce na 100 metrów[2]. Ustanowił wówczas rekord NRD na 200 metrów wynikiem 20,23 s, który jako rekord Niemiec został poprawiony dopiero przez Tobiasa Ungera w 2005 (20,20 s)[7][8]. W Pucharze Świata w 1985 w Canberze zajął 2. miejsce na 200 metrów i 3. miejsce na 100 metrów[3]. 22 września 1985 ustanowił rekord NRD na 100 metrów wynikiem 10,06 s, który do lipca 2014 był rekordem Niemiec[8][9].
Na halowych mistrzostwach Europy w 1986 w Madrycie zajął 4. miejsce w biegu na 60 metrów[10]. Na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Schröder, Steffen Bringmann, Prenzler i Emmelmann). Indywidualnie był ósmy w finale biegu na 200 metrów[11].
Emmelmann był mistrzem NRD na 100 metrów w 1981, 1982 i 1985, wicemistrzem w 1984 i 1987 oraz brązowym medalistą w 1988[12]. Na 200 metrów był mistrzem w 1981, 1984, 1985, 1987 i 1988, a także brązowym medalistą w 1989[13]. Zdobył również mistrzostwo NRD w sztafecie 4 × 100 metrówmetrów w 1981 i 1985[14]. W hali był mistrzem NRD na 60 metrów w 1981 i 1984, wicemistrzem w 1985 oraz brązowym medalistą w 1987[15], a także mistrzem na 100 jardów w 1985 i wicemistrzem w 1984 i 1986[16].
Mąż sprinterki olimpijski Kirsten Emmelmann.
Rekordy życiowe
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 55 metrów (hala) | 3 lutego 1984, Albuquerque | 6,13 |
| bieg na 60 metrów (hala) | 15 lutego 1986, Senftenberg | 6,57 |
| bieg na 100 jardów (hala) | 22 stycznia 1984, Senftenberg | 9,51 |
| bieg na 100 metrów | 22 września 1985, Berlin | 10,06 |
| bieg na 100 metrów (hala) | 15 stycznia 1984, Berlin | 10,36 |
| bieg na 200 metrów | 18 sierpnia 1985, Moskwa | 20,23 |
Przypisy
- ↑ Athleten-E, leichtathletik-dgld.de [dostęp 2021-02-02] (niem.).
- ↑ a b c European Cup A Final and Super League (Men), GBRAthletics [dostęp 2014-08-24] (ang.).
- ↑ a b IAAF World Cup in Athletics, GBRAthletics [dostęp 2014-08-24] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 189. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 561–562, 565–566 [dostęp 2021-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 87–88, 97, 225–226 [dostęp 2021-02-02] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 22. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
- ↑ a b Die Entwicklung der Deutschen Leichtathletik-Rekorde seit 1910, leichtatletik.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 14. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 487 [dostęp 2021-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 569, 573 [dostęp 2021-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (100m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (200m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Meisterschaften (4x100m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (50–55–60m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – DDR – Hallen – Meisterschaften (100y–100m – Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2014-08-24] (niem.).
Linki zewnętrzne
- Frank Emmelmann w bazie World Athletics (ang.).
- Frank Emmelmann, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2014-08-24] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1984-0512-022 / CC-BY-SA 3.0
