Frans Michel Penning

Frans Michel Penning (ur. 12 grudnia 1894 w Gorinchem, zm. 6 grudnia 1953 w Utrechcie) – holenderski fizyk.

Życiorys

Penning studiował fizykę i matematykę na Uniwersytecie w Lejdzie, który ukończył w 1923. W czasie studiów pracował z Onnesem nad termodynamiką gazów w niskich temperaturach[1].

Po studiach podjął pracę dla firmy Philips w Philips Natuurkundig Laboratorium w Eindhoven. W laboratorium tym od 1914 prowadzono prace nad wyładowaniami elektrycznymi w gazach. Penning włączył się w te badania. Jego wnioski na temat prędkości elektronów były sprzeczne z badaniami Langmuira. W bezpośredniej rozmowie Penning przekonał Langmuira o poprawności swoich wniosków[2].

Wkrótce Penning podjął badania nad uwalnianiem elektronów z powierzchni metali przez jony i metastabilne atomy. Prace te wiodły do podwyższenia napięcia wyładowania w gazach obojętnych zawierających domieszkę gazów łatwo ulegających jonizacji oraz na wygaszania wyładowań w mieszaninach neonowo-argonowych.

próżniomierz Penninga (otwarty)

Do jego najważniejszych dokonań zaliczyć można badania nad wyładowaniami w polu magnetycznym, co prowadziło do skonstruowania próżniomierza jarzeniowego. Dokładne pomiary wyładowań Townsenda, wykonane przez Penninga i jego współpracowników, doprowadziły do odkrycia, że elektrony mogą być uwalniane z metalu przez padające światło[2].

Do 1935 roku Penning opublikował 47 artykułów[3].

W 1939 Penning wraz z M.J. Druyvesteynem przesłał wyniki swoich badań oraz wynikające z nich wnioski do Reviews of Modern Physics. Zostały one opublikowane w 1940, lecz z powodu wojny wydanie to nie dotarło do Holandii. W czasie wojny Penning nadal pracował dla Philipsa. Po wojnie zajął się badaniami na spadkiem napięcia na katodzie w czasie wyładowań w gazach.

W 1950 został zaproszony do USA, aby zapoznał się z badaniami zainspirowanymi jego artykułem w Reviews of Modern Physics.

Zdrowie Penninga pogarszało się i zmarł w 1953 w czasie rekonwalescencji po operacji[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Andrea Sella: Penning’s vacuum gauge (ang.). Chemistry World, 2012-10-31. [dostęp 2015-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-31)].
  2. a b c Wim de Groot. Obituary of F.M. Penning. „Nederlands Tijdschrift voor Natuurkunde”. 20 (1954-01) (ang.). [zarchiwizowane z adresu 2015-08-11 data = 1954-01]. 
  3. Marc J. de Vries, F. Kees Boersma: 80 Years of Research at the Philips Natuurkundig Laboratorium (1914-1994). Amsterdam: Pallas Publications, 2005, s. 77. ISBN 90-8555-051-3.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Penning 01.jpg
Autor: ErwinMeier, Licencja: CC BY-SA 4.0
Penning vacuum gauge (open) according to Frans Michel Penning for the measurement of high and ultra-high vacuum by impact ionization of residual gas particles