Frans Timmermans

Frans Timmermans
Ilustracja
Frans Timmermans (2018)
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1961
Maastricht

Wiceprzewodniczący wykonawczy Komisji Europejskiej
Okres

od 1 grudnia 2019

Przynależność polityczna

Partia Europejskich Socjalistów

Komisarz UE ds. lepszej regulacji, rządów prawa i Karty Praw Podstawowych
Okres

od 1 listopada 2014
do 30 listopada 2019

Przynależność polityczna

Partia Europejskich Socjalistów

Pierwszy wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej
Okres

od 1 listopada 2014
do 30 listopada 2019

Przynależność polityczna

Partia Europejskich Socjalistów

Poprzednik

Catherine Ashton

Minister spraw zagranicznych Holandii
Okres

od 5 listopada 2012
do 17 października 2014

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Uri Rosenthal

Następca

Bert Koenders

Odznaczenia
Rycerz Orderu Oranje-Nassau (Holandia) Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP Komandor Orderu Zasługi (Rumunia)

Frans Timmermans, właśc. Franciscus Cornelis Gerardus Maria Timmermans (ur. 6 maja 1961 w Maastricht[1]) – holenderski polityk i dyplomata, deputowany krajowy, minister spraw zagranicznych w rządzie Marka Ruttego (2012–2014), w latach 2014–2019 pierwszy wiceprzewodniczący, a od 2019 jeden z wiceprzewodniczących wykonawczych Komisji Europejskiej.

Życiorys

Kształcił się w Rzymie i w Heerlen, kończąc w 1980 szkołę średnią. W 1985 został absolwentem filologii na Uniwersytecie im. Radbouda w Nijmegen. Odbył też w Nancy studia podyplomowe z zakresu prawa europejskiego i literatury francuskiej[2].

W drugiej połowie lat 80. działał w Demokratach 66, w 1990 dołączył do Partii Pracy[1]. W 1987 został urzędnikiem w departamencie integracji europejskiej Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Od 1990 do 1993 zajmował stanowisko drugiego sekretarza w ambasadzie Holandii w Moskwie. Po powrocie do kraju pracował ponownie w MSZ, następnie w administracji komisarza europejskiego Hansa van den Broeka oraz jako doradca i sekretarz wysokiego komisarza ds. mniejszości narodowych OBWE, gdy urząd ten sprawował Max van der Stoel[1][2].

W 1998 został po raz pierwszy wybrany do Tweede Kamer, niższej izby Stanów Generalnych. Uzyskiwał reelekcję w kolejnych wyborach do holenderskiego parlamentu. Od 2007 do 2010 był sekretarzem stanu w MSZ w gabinecie Jana Petera Balkenende[1]. 5 listopada 2012 powierzono mu funkcję ministra spraw zagranicznych w drugim rządzie Marka Rutte[2].

Zakończył urzędowanie 17 października 2014 w związku z nominacją (od 1 listopada tego samego roku) na urząd pierwszego wiceprzewodniczącego oraz komisarza ds. lepszej regulacji, rządów prawa i Karty Praw Podstawowych w nowej Komisji Europejskiej, na czele której stanął Jean-Claude Juncker[3]. W 2019 był kandydatem europejskich socjalistów na przewodniczącego nowej Komisji Europejskiej. W wyborach europejskich stał na czele listy wyborczej Partii Pracy, uzyskał mandat eurodeputowanego IX kadencji, faktycznie nie przystąpił do wykonywania obowiązków poselskich[4] (jego mandat wygasł w dniu rozpoczęcia kadencji 2 lipca 2019[5]).

W 2019 dołączył następnie do Komisji Europejskiej kierowanej przez Ursulę von der Leyen (z kadencją od 1 grudnia tegoż roku). Został w jej ramach wiceprzewodniczącym wykonawczym odpowiedzialnym za Europejski Zielony Ład[6].

Życie prywatne

Dwukrotnie żonaty. Ma czwórkę dzieci[2] (po dwoje z każdego małżeństwa).

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

  1. a b c d Profil na stronie parlement.com (niderl.). [dostęp 2014-09-06].
  2. a b c d Frans Timmermans: Minister of Foreign Affairs (ang.). government.nl, 5 lutego 2012. [dostęp 2014-09-06].
  3. The new structure of the Juncker Commission (ang.). ec.europa.eu. [dostęp 2014-10-22].
  4. Frans Timmermans neemt zetel in Europees Parlement niet in (niderl.). rtlnieuws.nl, 2 lipca 2019. [dostęp 2019-07-02].
  5. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2019-07-03].
  6. Kandydaci na komisarzy. ec.europa.eu, 2019. [dostęp 2019-11-27].
  7. M.P. z 2014 r. poz. 986 – pkt 5.
  8. M.P. z 2007 r. nr 9, poz. 93 – pkt 10.
  9. Persoane Decorate (rum.). canord.presidency.ro. [dostęp 2020-03-27].
  10. Frans Timmermans Człowiekiem Roku „Gazety Wyborczej”. Podczas gali zaśpiewa Kayah jako „gest solidarności”. wirtualnemedia.pl, 19 maja 2017. [dostęp 2017-05-19].

Media użyte na tej stronie

Order of Orange-Nassau ribbon - Knight.svg
Autor: Macesito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Order of Orange-Nassau - Knight Ribbon
ROU Order For Merit 2000 Comm BAR.svg
Baretka: Order Narodowy "Za Zasługi" (model 2000) – Komandor – Rumunia.
2018-12-09 SPD Europadelegiertenkonferenz Frans Timmermans IMG 2814-b.jpg
Autor: User:Olaf Kosinsky|Olaf Kosinsky, Licencja: CC BY-SA 4.0
Frans Timmermans auf der Europadelegiertenkonferenz der SPD am 9. Dezember 2018 in Berlin, Willy-Brandt-Haus
Ioannes Claudius Juncker die 7 Martis 2014.jpg
Autor: Factio popularis Europaea, Licencja: CC BY 2.0
Jean-Claude Juncker at EPP Dublin Congress, 2014
(Ursula von der Leyen) 2019.07.16. Ursula von der Leyen presents her vision to MEPs 2 (cropped).jpg
© European Union 2019 – Source: EP, CC BY 4.0
In a debate with MEPs, Ursula von der Leyen outlined her vision as Commission President.
POL Order Zaslugi RP kl4 BAR.svg
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Oficerskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
POL Order Zaslugi RP kl1 BAR.svg
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej