Frans Timmermans
 Frans Timmermans (2018) | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 maja 1961 |
|---|---|
| Wiceprzewodniczący wykonawczy Komisji Europejskiej | |
| Okres | od 1 grudnia 2019 |
| Przynależność polityczna | |
| Komisarz UE ds. lepszej regulacji, rządów prawa i Karty Praw Podstawowych | |
| Okres | od 1 listopada 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Pierwszy wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej | |
| Okres | od 1 listopada 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Minister spraw zagranicznych Holandii | |
| Okres | od 5 listopada 2012 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
    | |
Frans Timmermans, właśc. Franciscus Cornelis Gerardus Maria Timmermans (ur. 6 maja 1961 w Maastricht[1]) – holenderski polityk i dyplomata, deputowany krajowy, minister spraw zagranicznych w rządzie Marka Ruttego (2012–2014), w latach 2014–2019 pierwszy wiceprzewodniczący, a od 2019 jeden z wiceprzewodniczących wykonawczych Komisji Europejskiej.
Życiorys
Kształcił się w Rzymie i w Heerlen, kończąc w 1980 szkołę średnią. W 1985 został absolwentem filologii na Uniwersytecie im. Radbouda w Nijmegen. Odbył też w Nancy studia podyplomowe z zakresu prawa europejskiego i literatury francuskiej[2].
W drugiej połowie lat 80. działał w Demokratach 66, w 1990 dołączył do Partii Pracy[1]. W 1987 został urzędnikiem w departamencie integracji europejskiej Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Od 1990 do 1993 zajmował stanowisko drugiego sekretarza w ambasadzie Holandii w Moskwie. Po powrocie do kraju pracował ponownie w MSZ, następnie w administracji komisarza europejskiego Hansa van den Broeka oraz jako doradca i sekretarz wysokiego komisarza ds. mniejszości narodowych OBWE, gdy urząd ten sprawował Max van der Stoel[1][2].
W 1998 został po raz pierwszy wybrany do Tweede Kamer, niższej izby Stanów Generalnych. Uzyskiwał reelekcję w kolejnych wyborach do holenderskiego parlamentu. Od 2007 do 2010 był sekretarzem stanu w MSZ w gabinecie Jana Petera Balkenende[1]. 5 listopada 2012 powierzono mu funkcję ministra spraw zagranicznych w drugim rządzie Marka Rutte[2].
Zakończył urzędowanie 17 października 2014 w związku z nominacją (od 1 listopada tego samego roku) na urząd pierwszego wiceprzewodniczącego oraz komisarza ds. lepszej regulacji, rządów prawa i Karty Praw Podstawowych w nowej Komisji Europejskiej, na czele której stanął Jean-Claude Juncker[3]. W 2019 był kandydatem europejskich socjalistów na przewodniczącego nowej Komisji Europejskiej. W wyborach europejskich stał na czele listy wyborczej Partii Pracy, uzyskał mandat eurodeputowanego IX kadencji, faktycznie nie przystąpił do wykonywania obowiązków poselskich[4] (jego mandat wygasł w dniu rozpoczęcia kadencji 2 lipca 2019[5]).
W 2019 dołączył następnie do Komisji Europejskiej kierowanej przez Ursulę von der Leyen (z kadencją od 1 grudnia tegoż roku). Został w jej ramach wiceprzewodniczącym wykonawczym odpowiedzialnym za Europejski Zielony Ład[6].
Życie prywatne
Dwukrotnie żonaty. Ma czwórkę dzieci[2] (po dwoje z każdego małżeństwa).
Odznaczenia i wyróżnienia
- Rycerz Orderu Oranje-Nassau – 2010
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP – Polska, 2014[7]
- Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP – Polska, 2006[8]
- Komandor Orderu Zasługi – Rumunia, 2006[9]
- Człowiek Roku „Gazety Wyborczej” – 2017[10]
Przypisy
- ↑ a b c d Profil na stronie parlement.com (niderl.). [dostęp 2014-09-06].
- ↑ a b c d Frans Timmermans: Minister of Foreign Affairs (ang.). government.nl, 5 lutego 2012. [dostęp 2014-09-06].
- ↑ The new structure of the Juncker Commission (ang.). ec.europa.eu. [dostęp 2014-10-22].
- ↑ Frans Timmermans neemt zetel in Europees Parlement niet in (niderl.). rtlnieuws.nl, 2 lipca 2019. [dostęp 2019-07-02].
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2019-07-03].
- ↑ Kandydaci na komisarzy. ec.europa.eu, 2019. [dostęp 2019-11-27].
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 986 – pkt 5.
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 9, poz. 93 – pkt 10.
- ↑ Persoane Decorate (rum.). canord.presidency.ro. [dostęp 2020-03-27].
- ↑ Frans Timmermans Człowiekiem Roku „Gazety Wyborczej”. Podczas gali zaśpiewa Kayah jako „gest solidarności”. wirtualnemedia.pl, 19 maja 2017. [dostęp 2017-05-19].
_2019.07.16._Ursula_von_der_Leyen_presents_her_vision_to_MEPs_2_(cropped).jpg)
Media użyte na tej stronie
Autor: Factio popularis Europaea, Licencja: CC BY 2.0
Jean-Claude Juncker at EPP Dublin Congress, 2014
© European Union 2019 – Source: EP, CC BY 4.0
In a debate with MEPs, Ursula von der Leyen outlined her vision as Commission President.
Autor: Macesito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Order of Orange-Nassau - Knight Ribbon
Baretka: Order Narodowy "Za Zasługi" (model 2000) – Komandor – Rumunia.
Autor: User:Olaf Kosinsky|Olaf Kosinsky, Licencja: CC BY-SA 4.0
Frans Timmermans auf der Europadelegiertenkonferenz der SPD am 9. Dezember 2018 in Berlin, Willy-Brandt-Haus
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Oficerskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej