František Vláčil
Data i miejsce urodzenia | 19 lutego 1924 Czeski Cieszyn |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 stycznia 1999 Praga |
Zawód | reżyser, scenarzysta |
Współmałżonek | Věra Vláčilová |
Lata aktywności | 1951-1987 |
František Vláčil (ur. 19 lutego 1924 w Czeskim Cieszynie; zm. 28 stycznia 1999 w Pradze) – czeski reżyser i scenarzysta filmowy, malarz i grafik. Autor historycznego fresku Małgorzata, córka Łazarza (1967), uważanego za najwybitniejszy film w historii czeskiej kinematografii[1]. Sam Vláčil wygrał plebiscyt, rozpisany w 1998 wśród krytyków filmowych, na najwybitniejszego czeskiego reżysera wszech czasów.
W latach 1945-1950 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Masaryka w Brnie. Początkowo pracował nad filmami animowanymi, później jego zainteresowanie skierowało się ku fabułom. Jego filmy słyną z niezwykle kunsztownej formy i oprawy artystycznej. Vláčil zdobył za nie wiele nagród, m.in. Kryształowy Globus na MFF w Karlowych Warach za Cienie gorącego lata (1978), Czeskiego Lwa za całokształt twórczości (1994) i analogiczną nagrodę ponownie w Karlowych Warach (1998).
Filmografia
- 1959: Co tydzień niedziela (Pět z milionu)
- 1959: Biała gołębica / Gołębica (Bílá holubice/Holubice)
- 1961: Diabelska pułapka (Ďáblova past)
- 1967: Małgorzata, córka Łazarza (Marketa Lazarová)
- 1967: Dolina pszczół (Údolí včel)
- 1969: Adelheid
- 1973: Opowieść o srebrzystej jodle (Pověst o stříbrné jedli)
- 1976: Dym kartoflowego ogniska (Dým bramborové natě)
- 1977: Cienie gorącego lata (Stíny horkého léta)
- 1979: Koncert w końcu lata (Koncert na konci léta)
- 1981: Jad żmii (Hadí jed)
- 1983: Pasterz z doliny (Pasáček z doliny)
- 1984: Stín kapradiny
- 1987: Mág
Przypisy
- ↑ Režisér Markety Lazarové bude mít od ledna v Praze 6 pamětní desku (cz.). Lidovky. [dostęp 2018-05-18].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Vladimír Štrupl, Licencja: CC BY-SA 4.0
Pamětní deska na domě v Praze 6, Čínská 748/5.