Franz Beck

Franz Beck
Franz Beck (1795)
Imię i nazwisko	Franz Ignaz Beck
Data i miejsce urodzenia	przed lub 20 lutego 1734 (data chrztu) Mannheim
Pochodzenie	niemieckie
Data i miejsce śmierci	31 grudnia 1809 Bordeaux
Gatunki	muzyka poważna, muzyka klasycystyczna
Zawód	kompozytor
Powiązania	Szkoła mannheimska

Franz Ignaz Beck^[1] (ochrzczony 20 lutego 1734 w Mannheimie, zm. 31 grudnia 1809 w Bordeaux^[2]) – niemiecki kompozytor, przedstawiciel młodszej generacji szkoły mannheimskiej^[2].

Życiorys

Uczył się muzyki u swojego ojca Johanna Aloysa Becka (zm. 1742), a następnie u Johanna Stamitza^[1]. Przypuszczalnie uczęszczał do gimnazjum jezuickiego w Mannheimie^[1]. Grał jako muzyk w mannheimskiej kapeli książęcej^[2]. Około 1752 roku, w następstwie zakończonego śmiercią jego rywala pojedynku, musiał uciekać z ojczyzny^[1]. Początkowo udał się do Wenecji, gdzie studiował u Baldassare Galuppiego i występował jako skrzypek, później zaś przeniósł się do Neapolu^[2].

W 1760 roku wyjechał do Marsylii, gdzie występował jako pierwszy skrzypek w tamtejszej orkiestrze teatralnej^[1]. W 1761 roku osiadł w Bordeaux, gdzie do czasu wybuchu rewolucji francuskiej był czołową postacią miejscowego życia artystycznego, działając jako dyrygent, organista i nauczyciel^[2]. W 1764 roku został kierownikiem Grand Théâtre w Bordeaux, zaś w 1774 roku organistą kościoła Saint-Seurin^[1]. Jego muzyka cieszyła się dużą popularnością i regularnie była grana w Paryżu^[1].

Twórczość

Zasłynął przede wszystkim jako twórca symfonii^[1][2], których skomponował w sumie 29^[1]. Ponadto jest autorem m.in. 18 oper, 24 sonat na instrument klawiszowy, 2 okolicznościowych hymnów napisanych podczas rewolucji francuskiej^[1] oraz Stabat Mater, oryginalnie napisanego w 1783 roku i w 1806 roku zadedykowanego Napoleonowi^[2].

Przypisy