Franz Eybl

Autoportret

Franz Eybl (ur. 1 kwietnia 1806, zm. 29 kwietnia 1880) – austriacki malarz i litograf.

Eybl urodził się na przedmieściach Wiednia w Gumpendorf przy Große Steingasse 136 (dziś Stumpergasse 55). W 1816 roku w wieku dziesięciu lat wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Studiował pod kierunkiem Josefa Kliebera i Josefa Mössmera. W latach 1820–1823 studiował pod kierunkiem Jana Chrzciciela Lampiego i Franza Cauciga. Reprodukował wtedy antyczne posągi. Do roku 1828 studiował malarstwo historyczne pod kierunkiem Johanna Petera Kraffta. W 1825 Eybl wygrał Nagrodę Gundela, a w 1828 roku Nagrodę Lampiego. W 1830 ożenił się z Antonią Jordan. W 1843 Eybl został członkiem Akademii. Eybl zmarł w 1880 roku w Belwederze w Wiedniu, gdzie wtedy mieszkał. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu.

Franz Eybl malował głównie pejzaże i obrazy o tematyce historycznej. Po roku 1840 był pod wpływem Ferdinand Georg Waldmüllerjego, jeśli chodzi o wykorzystanie światła. Namalował wiele portretów i był jednym z najważniejszych portrecistów w XIX-wiecznej Austrii.

Bibliografia

• Ulrich Thieme, Felix Becker: Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart in 37 Bänden von 1907 bis 1950
• Kastel, Dr. Ingrid; Franz Eybl 1806-1880; Dissertation an der geisteswissenschaftlichen Fakultät der Universität Wien, 1983
• Eybl, Franz. W: Constantin von Wurzbach: Biographisches Lexikon des Kaisertums Österreich. 4. Band. Wien 1858. Wersja elektroniczna:[1]