Franz Heinzer
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | SC Schwyz | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 181 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Franz Heinzer (ur. 11 kwietnia 1962 w Schwyz) – szwajcarski narciarz alpejski, mistrz świata.
Kariera
W zawodach Pucharu Świata pierwsze punkty wywalczył 17 stycznia 1981 roku w Kitzbühel, gdzie zajął ósme miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 6 marca 1981 roku w Aspen, kończąc rywalizację w tej konkurencji na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Austriak Harti Weirather i Kanadyjczyk Steve Podborski. Łącznie 45 razy zajmował miejsca na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym 17 zwycięstw: 19 grudnia 1982 roku w Val Gardena i 10 grudnia 1983 roku w Val d’Isère był najlepszy w kombinacji, a 9 grudnia 1983 roku w Val d’Isère, 22 lutego 1986 roku w Åre, 4 stycznia 1987 roku w Laax, 11 marca 1988 roku w Beaver Creek, 14 grudnia 1990 roku w Val Gardena, 12 stycznia 1991 roku w Kitzbühel, 8 marca 1991 roku w Aspen, 16 marca 1991 roku w Lake Louise, 14 grudnia 1991 roku w Val Gardena, 17 i 18 stycznia 1992 roku w Kitzbühel, 25 stycznia 1992 roku w Wengen, 10 stycznia 1993 roku w Garmisch-Partenkirchen, 16 stycznia w St. Anton am Arlberg i 23 stycznia 1993 roku w Veysonnaz triumfował w zjeździe.
Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1992/1993, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, ulegając tylko Marcowi Girardellemu z Luksemburga i Kjetilowi André Aamodtowi z Norwegii. Był też wtedy najlepszy w klasyfikacji zjazdu i trzeci w klasyfikacji supergiganta. W klasyfikacji zjazdu zdobył też Małe Kryształowe Kule w sezonach 1990/1991 i 1991/1992, a w sezonach 1986/1987 i 1987/1988 był trzeci. Ponadto w sezonie 1990/1991 zwyciężył w klasyfikacji supergiganta, a w sezonie 1984/1985 był drugi w klasyfikacji kombinacji.
W 1982 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Schladming, gdzie zajął czwarte miejsce w zjeździe. Walkę o brązowy medal przegrał tam z Austriakiem Erwinem Reschem o 0,23 sekundy. Wynik ten powtórzył na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku i mistrzostwach świata w Crans-Montana dwa lata później, gdzie w walce o podium lepsi okazali się odpowiednio Doug Lewis z USA (o 0,63 s) i kolejny Szwajcar, Karl Alpiger (o 0,14 s). Następnie w swoim jedynym starcie podczas mistrzostw świata w Vail w 1989 roku wywalczył 11. miejsce w supergigancie. Największy sukces osiągnął na mistrzostwach świata w Saalbach dwa lata później, gdzie zwyciężył w zjeździe. Wyprzedził tam Włocha Petera Runggaldiera i swego rodaka, Daniela Mahrera. Był też dziesiąty w tej samej konkurencji na rozgrywanych w 1993 roku mistrzostwach świata w Morioce.
Na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku zajął 15. miejsce w supergigancie i 17. miejsce w zjeździe. Najlepszy wynik olimpijski osiągnął podczas igrzysk w Albertville w 1992 roku, kończąc bieg zjazdowy na szóstej pozycji. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer dwa lata później, jednak nie ukończył rywalizacji w zjeździe.
W 1994 roku zakończył karierę.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
17. | 15 lutego | 1988 | Calgary | Zjazd | 1:59,63 | +3,73 | Pirmin Zurbriggen |
15. | 21 lutego | 1988 | Calgary | Supergigant | 1:39,66 | +3,66 | Franck Piccard |
6. | 9 lutego | 1992 | Albertville | Zjazd | 1:50,37 | +1,02 | Patrick Ortlieb |
DNF | 16 lutego | 1992 | Albertville | Supergigant | 1:13,04 | - | Kjetil André Aamodt |
DNF | 13 lutego | 1994 | Lillehammer | Zjazd | 1:45,75 | - | Tommy Moe |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
4. | 6 lutego | 1982 | Schladming | Zjazd | 1:55,10 | +0,86 | Harti Weirather |
4. | 3 lutego | 1985 | Bormio | Zjazd | 2:06,68 | +0,77 | Pirmin Zurbriggen |
4. | 31 stycznia | 1987 | Crans-Montana | Zjazd | 2:07,80 | +0,54 | Peter Müller |
11. | 8 lutego | 1989 | Vail | Supergigant | 1:38,81 | +1,40 | Martin Hangl |
10. | 23 stycznia | 1991 | Saalbach | Supergigant | 1:26,73 | +2,69 | Stephan Eberharter |
1. | 27 stycznia | 1991 | Saalbach | Zjazd | 1:54,91 | - | - |
10. | 11 lutego | 1993 | Morioka | Zjazd | 1:32,06 | +1,45 | Urs Lehmann |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1980/1981: 36.
- sezon 1981/1982: 26.
- sezon 1982/1983: 26.
- sezon 1983/1984: 6.
- sezon 1984/1985: 5.
- sezon 1985/1986: 13.
- sezon 1986/1987: 12.
- sezon 1987/1988: 8.
- sezon 1988/1989: 31.
- sezon 1989/1990: 17.
- sezon 1990/1991: 4.
- sezon 1991/1992: 5.
- sezon 1992/1993: 3.
- sezon 1993/1994: 36.
Zwycięstwa w zawodach
- Val Gardena – 19 grudnia 1982 (kombinacja)
- Val d’Isère – 9 grudnia 1983 (zjazd)
- Val d’Isère – 10 grudnia 1983 (kombinacja)
- Åre – 22 lutego 1986 (zjazd)
- Laax – 4 stycznia 1987 (zjazd)
- Beaver Creek – 11 marca 1988 (zjazd)
- Val Gardena – 14 grudnia 1990 (zjazd)
- Kitzbühel – 12 stycznia 1991 (zjazd)
- Aspen – 8 marca 1991 (zjazd)
- Lake Louise – 16 marca 1991 (zjazd)
- Val Gardena – 14 grudnia 1991 (zjazd)
- Kitzbühel – 17 stycznia 1992 (zjazd)
- Kitzbühel – 18 stycznia 1992 (zjazd)
- Wengen – 25 stycznia 1992 (zjazd)
- Garmisch-Partenkirchen – 10 stycznia 1993 (zjazd)
- St. Anton am Arlberg – 16 stycznia 1993 (zjazd)
- Veysonnaz – 23 stycznia 1993 (zjazd)
- 17 zwycięstw (15 zjazdów i 2 kombinacje)
Pozostałe miejsca na podium
- Aspen – 6 marca 1981 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 11 stycznia 1985 (zjazd) – 2. miejsce
- Puy-Saint-Vincent/ Kitzbühel – 11 stycznia 1985 (kombinacja) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 13 stycznia 1985 (kombinacja) – 2. miejsce
- Wengen – 19 stycznia 1985 (zjazd) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 27 stycznia 1985 (kombinacja) – 3. miejsce
- Las Leñas – 15 sierpnia 1986 (zjazd) – 3. miejsce
- Las Leñas – 16 sierpnia 1986 (zjazd) – 3. miejsce
- Wengen – 17 stycznia 1987 (zjazd) – 3. miejsce
- Calgary – 14 marca 1987 (zjazd) – 2. miejsce
- Leukerbad – 24 stycznia 1988 (zjazd) – 2. miejsce
- Schladming – 29 stycznia 1988 (zjazd) – 2. miejsce
- Åre – 20 marca 1988 (zjazd) – 3. miejsce
- Val Gardena – 16 grudnia 1989 (zjazd) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 29 stycznia 1990 (zjazd) – 3. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 4 lutego 1990 (zjazd) – 2. miejsce
- Åre – 15 marca 1990 (zjazd) – 2. miejsce
- Valloire – 2 grudnia 1990 (supergigant) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 8 grudnia 1990 (zjazd) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 6 stycznia 1991 (supergigant) – 2. miejsce
- Lake Louise – 15 marca 1991 (zjazd) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 7 grudnia 1991 (zjazd) – 3. miejsce
- Megève – 1 grudnia 1992 (supergigant) – 3. miejsce
- Val d’Isère – 5 grudnia 1992 (supergigant) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 11 stycznia 1993 (zjazd) – 3. miejsce
- Whistler – 27 lutego 1993 (zjazd) – 3. miejsce
- Whistler – 28 lutego 1993 (supergigant) – 2. miejsce
- Åre – 26 marca 1993 (supergigant) – 3. miejsce
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na Alpine Ski Database (ang.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-20)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS