Franz Schwechten

Ten artykuł od 2021-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Franz Schwechten

Fotografia z 1895
Data i miejsce urodzenia	12 sierpnia 1841 Kolonia
Data i miejsce śmierci	11 sierpnia 1924 Berlin
Narodowość	niemiecka
Dziedzina sztuki	architektura
Epoka	historyzm
Ważne dzieła
Kościół Pamięci Wieża Quistorpa Grunewaldturm Kaplica Heinzlów

Ruiny Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche

Zamek Cesarski w Poznaniu (wieża została częściowo zniszczona w 1945)

Franz Schwechten (ur. 12 sierpnia 1841 w Kolonii, zm. 11 sierpnia 1924 w Berlinie) – niemiecki architekt tworzący w stylu neoromańskim.

Życiorys

W latach 1861–1869 studiował na berlińskiej Bauakademie ucząc się od takich profesorów jak Julius Raschdorff i Karl Bötticher. Po powrocie z rocznej podróży do Włoch rozpoczął własną praktykę. W latach 1871–1882 pracował jako architekt dla niemieckich kolei projektując kilka dworców kolejowych, w tym Anhalter Bahnhof (1875–1880). Zaprojektował również kilka mostów kolejowych, takich jak most na Renie w Moguncji (1880–1885) czy Hohenzollernbrücke (1907–1911) i Südbrücke (1907–1910) w Kolonii. Schwechten współpracował również z firmą AEG, projektując dla niej fabrykę przy Ackerstraße w Berlinie (1888–1890) oraz portal w kompleksie przy Brunnenstrasse (1897), także w Berlinie.

Jego osiągnięcia sprawiły, że został członkiem pruskiej Akademii Sztuk Pięknych i Akademii Budownictwa, zaś w 1902 otworzył własne atelier przy Technische Hochschule w Charlottenburgu.

Najbardziej znaną częścią twórczości Schwechtena są jednak jego projekty finansowane przez rząd. W 1890 jego projekt wygrał w konkursie na Kościół Pamięci w Berlinie (1891–1895, częściowo zniszczony w 1945), który stał się wzorem dla wielu późniejszych kościołów w Niemczech. Jest on również twórcą projektu Wieży Quistorpa w Szczecinie (1900–1904), Zamku Cesarskiego w Poznaniu wraz z Ziemstwem Kredytowym (1905–1910) oraz Grunewaldturm (1897–1898) w Teltow i kaplicy książąt Anhalt w Dessau-Roßlau (1898). Swój udział miał też w projekcie kaplicy grobowej rodziny baronów von Hohenfelds Heinzlów (1899–1903) na Starym Cmentarzu w Łodzi oraz kościoła św. Mateusza.