Franz von Hummelauer

Franz von Hummelauer (ur. 14 sierpnia 1842 w Wiedniu, zm. 12 kwietnia 1914 w s'Heerenberg) – austriacki biblista, konsultor Papieskiej Komisji Biblijnej, jeden z głównych propagatorów konkordyzmu[1].

Życiorys

Po ukończeniu gimnazjum w St. Gervais-Liège i gimnazjum jezuickiego Stella Matutina w Feldkirch, wstąpił w 1860 do zakonu jezuitów. Był współzałożycielem i współpracownikiem Cursus Sacrae Scripturae. Ceniono go jako śmiałego egzegetę, którego publikacje wywoływały niekiedy kontrowersje w środowiskach biblistycznych. Zajmował się zagadnieniami z pogranicza nauki i egzegezy (zwłaszcza archeologią i prehistorią). Poświęcał im wiele miejsca w pracy badawczej. Znacząca część jego publikacji ukazywała się na łamach czasopisma "Stimmen aus Maria Laach". Pracę naukową i duszpasterstwo prowadził w Brukseli, Valkenburgu, Berlinie i s'Heerenbergu. W 1903 został konsultorem Papieskiej Komisji Biblijnej[2]. W swoich pismach wykazywał szacunek dla walorów nauk przyrodniczych, bez śladu fundamentalizmu. Chociaż w 1877 odrzucił hipotezę o ewolucyjnym pochodzeniu ludzkiego ciała, to od 1895 wykazywał znacznie większą ostrożność w tym zakresie, dopuszczając taką możliwość, jednak w zgodzie z przekazem biblijnym. W swojej ostatniej pracy na ten temat (1898) wskazał, że biblijny opis stworzenia ma charakter religijny i błędem byłoby poszukiwanie tam stwierdzeń, które byłyby istotne dla nauk przyrodniczych[3].

Przypisy

  1. ↑ Aleksander Bystry, Wiara a nauki przyrodnicze w ujęciu ks. Mariana Morawskiego TJ, w: Poznańskie Studia Teologiczne, Księgarnia Św. Wojciecha, Poznań, 1972, s. 300
  2. ↑ Österreichisches Biographisches Lexikon und biographische Dokumentation, Hummelauer, P. Franz von, ISBN 978-3-7001-3213-4, 2003 [dostęp 2021-07-26] (niem.).
  3. ↑ Ctirad V. Pospíšil, Biblická zpráva o stvoření a výzvy přírodních věd v díle Franze von Hummelauera (1842–1914), „Acta Universitatis Carolinae Theologica”, 7 (2), 2017, s. 89–104, ISSN 1804-5588 [dostęp 2021-07-26] (cz.).