Freddie Welsh
 | |
| Pseudonim | The Welsh Wizard |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 170 cm |
| Styl walki | praworęczny |
| Kategoria wagowa | lekka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 169 |
| Zwycięstwa | 74 |
| Przez nokauty | 34 |
| Porażki | 5 |
| Remisy | 7 |
Freddie Welsh (właśc. Frederick Hall Thomas, ur. 5 marca 1886 w Pontypridd, zm. 29 lipca 1927 w Nowym Jorku[1]) – walijski bokser, zawodowy mistrz świata kategorii lekkiej.
Wychował się w rodzinie należącej do klasy średniej. W wielu 16 lat po raz pierwszy wyjechał do Stanów Zjednoczonych, a podczas drugiego pobytu w tym państwie rozpoczął w 1905 karierę boksera zawodowego[1]. Po serii walk w Filadelfii powrócił w 1907 do Wielkiej Brytanii, gdzie kontynuował karierę pięściarską. W 1908 znowu walczył w Stanach Zjednoczonych. W tym roku m.in. przegrał i zremisował z Packeyem McFarlandem oraz pokonał Abe Attella. 23 sierpnia 1909 w Mountain Ash zdobył tytuł zawodowego mistrza Europy w wadze lekkiej po pokonaniu Henriego Pieta. Obronił ten tytuł oraz został brytyjskim mistrzem w tej kategorii po wygranej 11 listopada tego roku w Londynie z Johnnym Summersem. Uzyskał wówczas pas Lonsdale'a przyznawany brytyjskim championom. W 1910 m.in. zremisował z Packeyem McFarlandem i pokonał w obronie tytułu europejskiego innego wybitnego boksera walijskiego Jima Driscolla. W 1911 stracił oba tytuły po porażce 27 lutego z Mattem Wellsem. Potem znowu wyjechał do Ameryki, gdzie m.in. pokonał Williego Ritchiego.
11 listopada 1912 Welsh odzyskał pasy europejskiego i brytyjskiego mistrza wagi lekkiej po wygraniu rewanżowej walki z Mattem Wellsem, a 16 grudnia tego roku został mistrzem Wspólnoty Brytyjskiej po zwycięstwie nad Hughie Meheganem. Po tej walce zaczął być uważany w Wielkiej Brytanii za mistrza świata. Po udanych obronach tytułu europejskiego w 1913 Welsh znowu wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Tam m.in. stoczył walkę no decision z Johnnym Dundee i pokonał Mexican Joe Riversa, a po powrocie do Wielkiej Brytanii zmierzył się 7 lipca 1914 w Londynie z Williem Ritchiem, który był uznawany w USA za mistrza świata, w pojedynku o zunifikowane mistrzostwo świata. Welsh zwyciężył po 20 rundach na punkty[2]. Skutecznie bronił tego tytułu w wielu walkach, ale dokładne ustalenie, stawką których walk było mistrzostwo świata, jest trudne, ponieważ nie było w tym czasie organizacji zarządzającej prawami do tytułu mistrza świata. W dodatku Welsh walczył w tym okresie zwykle w formule no decision, w której nie ogłaszano zwycięzcy na punkty, mógł więc stracić mistrzostwo tylko w razie przegranej przed czasem. Poniżej znajduje się wykaz skutecznych walk Welsha w obronie mistrzostwa:
| Data | Miejsce | Oponent | Wynik | Źródło |
|---|---|---|---|---|
| 27 października 1914(dts) | Boston | Matty Baldwin | wygrana na punkty | [3] |
| 26 listopada 1914(dts) | Syracuse | Young Abe Brown | no decision | [3] |
| 15 lutego 1915(dts) | Grand Rapids | Jimmy Anderson | no decision | [3] |
| 25 lutego 1915(dts) | Milwaukee | Charley White | no decision | [3][4] |
| 9 kwietnia 1915(dts) | Toledo | Billy Wagner | no decision | [3][5] |
| 24 maja 1915(dts) | Montreal | Frankie Fleming | no decision | [3] |
| 15 listopada 1915(dts) | Winnipeg | Johnny O’Leary | no decision | [3] |
| 31 marca 1916(dts) | Nowy Jork | Benny Leonard | no decision | [3][6] |
| 4 lipca 1916(dts) | Denver | Ad Wolgast | dyskwalifikacja w 11. rundzie | [3] |
| 4 września 1916(dts) | Colorado Springs | Charley White | wygrana na punkty | [3][7] |
| 22 września 1916(dts) | Seattle | Harry Anderson | wygrana na punkty | [3] |
| 17 kwietnia 1917(dts) | Saint Louis | Battling Nelson | no decision | [3][8] |
W tym okresie Welsh walczył również z takimi pięściarzami, jak: Ad Wolgast (wygrana w 1914[9] i no decision w 1916), Willie Ritchie (no decision w 1915[10]), Benny Leonard (no decision w 1916[11]), Rocky Kansas (no decision w 1917) i Johnny Kilbane (no decision w 1917[12]).
Utracił tytuł mistrzowski po porażce z Bennym Leonardem przez techniczny nokaut w 9. rundzie 28 maja 1917 w Nowym Jorku[13]. Po tej walce wycofał się z ringu, ale powrócił i stoczył sześć walk w latach 1920-1922.
Źle ulokowane inwestycje sprawiły, że stracił majątek i zmarł w 1927 w biedzie, w wieku zaledwie 41 lat. Został wybrany w 1997 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[14].
Przypisy
- ↑ a b Freddie Welsh, Welsh boxers [dostęp 2015-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-02] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1914-07-07 Freddie Welsh w pts 20 Willie Ritchie, Olympia, Kensington, London, England - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l Wykaz walk zawodowych Welsha, boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1915-02-25 Freddie Welsh nd-w pts 10 Charley White, Brewery City Auditorium, Milwaukee, Wisconsin, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1915-04-09 Freddie Welsh nd-w pts 10 Billy Wagner, The Coliseum, Toledo, Ohio, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1916-03-31 Freddie Welsh nd-l pts 10 Benny Leonard, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1916-09-04 Freddie Welsh w pts 20 Charley White, The Arena, Colorado Springs, Colorado USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1917-04-17 Freddie Welsh nd-w pts 12 Battling Nelson, Future AC, St Louis, Missouri, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1914-11-02 Freddie Welsh nd-w rsc 9 (10) Ad Wolgast, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1915-03-11 Freddie Welsh nd-l pts 10 Willie Ritchie, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1916-07-28 Freddie Welsh nd-w pts 10 Benny Leonard, Washington Park Arena, Brooklyn, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1917-05-01 Freddie Welsh nd-l pts 10 Johnny Kilbane, The Casino, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1917-05-28 Benny Leonard nd-w rsc 9 (10) Freddie Welsh, The Casino, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD, boxrec.com [dostęp 2015-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
- ↑ Freddie Welsh, International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-03-29] (ang.).
Linki zewnętrzne
- James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 240-241. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.)
- Freddie Welsh, Welsh boxers [dostęp 2015-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-02] (ang.).
- Freddie Welsh, International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-03-29] (ang.).
- Freddie Welsh (Frederick Hall Thomas) (the "Welsh Wizard"), The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-03-29] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Welsha, boxrec.com [dostęp 2015-03-29] (ang.).
- Freddie WELSH, Sport & Note [dostęp 2015-03-29] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Jimmy Welsh vs Benny Leonard.