Frederic George Stephens
 Stephens na szkicu Johna Everetta Millais'a | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | malarz, krytyk sztuki |
Frederic George Stephens (ur. 1827 lub 1828 w Londynie, zm. 9 marca 1907 tamże) – brytyjski krytyk i historyk sztuki, jeden z siedmiu członków Bractwa Prerafaelitów.
W 1844 roku zapisał się do Royal Academy of Arts, gdzie spotkał Johna Everetta Millaisa i Williama Holmana Hunta. Cztery lata później dołączył do Bractwa Prerafaelitów, którego pozostałym członkom często pozował. W 1850 roku rzucił malarstwo i zniszczył prawie wszystkie swoje obrazy (zachował się jeden szkic i trzy obrazy, wszystkie w muzeum Tate Britain).
Po zakończeniu kariery malarskiej został kolekcjonerem i krytykiem sztuki. Jego artykuły ukazywały się w wielu czasopismach, m.in. „Athenaeum” i „The Germ”. Pozostawał pod wielkim wpływem Dantego Gabriela Rossettiego, który czasami publikował nawet recenzje swoich obrazów pod nazwiskiem Stephensa. Po śmiercu Rossettiego w 1882 roku Stephens opuścił Bractwo Prerafaelitów i skupił się na pisaniu o historii sztuki. Do końca życia promował malarstwo prerafaelickie, nie doceniając nowych prądów w sztuce, między innymi impresjonizmu.
Stephens był, wraz ze swoim współczesnym, J.B. Atkinsonem, pierwszym angielskim pisarzem, który utrzymywał się z pisania o sztuce[1].
Był między innymi autorem następujących monografii:
- 1865: Normandy: Its Gothic Architecture & History
- 1875: Flemish and French Pictures with Notes Concerning the Painters & Their Works
- 1891: A Memoir of George Cruikshank
- 1895: Lawrence Alma-Tadema: A Sketch Of His Life & Work
Przypisy
- ↑ Dictionary of Nineteenth-century Journalism in Great Britain and Ireland, pod red. Laurel Brake i Marysy Demoor, Londyn 2009, s. 601.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
pencil drawing of FG. Stephens by JE Millais