Frederick Smith (1. hrabia Birkenhead)

Frederick Smith
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1872
Birkenhead

Data i miejsce śmierci

30 września 1930
Londyn

Lord kanclerz
Okres

od 10 stycznia 1919
do 19 października 1922

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

lord Finlay

Następca

lord Cave

Frederick Smith, karykatura z Vanity Fair z ok. 1908

Frederick Edwin Smith, 1. hrabia Birkenhead GCSI (ur. 12 lipca 1872 w Birkenhead w hrabstwie Cheshire, zm. 30 września 1930 w Londynie) – brytyjski prawnik i polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Herberta Henry’ego Asquitha, Davida Lloyda George’a i Stanleya Baldwina.

Życiorys

Wykształcenie odebrał w Birkenhead School. Następnie dwa lata studiował na University College w Liverpoolu, po czym przeniósł się do Wadham College w Oksfordzie. Tam został przewodniczącym Oxford Union. Po uzyskaniu członkostwa Merton College do 1899 studiował prawo. Następnie rozpoczął praktykę adwokacką w Gray’s Inn. Praktykował w Liverpoolu, a potem w Londynie. W kwietniu 1901 poślubił Eleanor Furneaux i miał z nią troje dzieci – Eleanor, Fredericka i Pamelę. W lutym 1908 został radcą króla.

W 1906 Smith został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Liverpool Walton. Od 1918 reprezentował okręg wyborczy Liverpool West Derby. W parlamencie dał się poznać jako przeciwnik przyznania Irlandii autonomii. Podczas I wojny światowej zasiadał w randze pułkownika w Rządowym Biurze Prasowym, odpowiedzialnym za cenzurę prasy. W latach 1914-1915 był oficerem w sztabie Korpusu Indyjskiego.

Kiedy Partia Konserwatywna weszła w maju 1915 do rządu wojennego Asquitha, Smith został radcą generalnym. Otrzymał również tytuł szlachecki. W październiku tego roku został prokuratorem generalnym. W 1916 odpowiadał za proces i egzekucję irlandzkiego nacjonalisty sir Rogera Casementa. W 1919 został kreowany 1. baronem Birkenhead i zasiadł w Izbie Lordów. Otrzymał również urząd lorda kanclerza. Brał udział w rokowaniach zakończonych podpisaniem traktatu anglo-irlandzkiego w 1921. W tym samym roku doprowadził do odrzucenia przez Izbę Lordów propozycji deputowanego Fredericka Macquistena dotyczącej penalizacji lesbianizmu. Podczas debaty Birkenhead argumentował, że 999 kobiet na 1000 nigdy nie słyszało o podobnych praktykach[1].

W 1921 tytuł Birkenheada podniesiono do rangi wicehrabiego. W 1922 otrzymał tytuł hrabiego Birkenhead i wicehrabiego Furneaux. Po upadku rządu Lloyda George’a w 1922 Birkenhead nie wszedł w skład konserwatywnych gabinetów Bonar Lawa i Baldwina. W drugim gabinecie Baldwina był w latach 1924-1928 ministrem ds. Indii. Po zakończeniu kariery politycznej został rektorem Uniwersytetu Aberdeen. Zmarł w 1930.

Publikacje

  • The Indian Corps in France, 1917 (współautor)
  • Great Contemporaries, 1924
  • Law, Life and Letters, 1927
  • The World in 2020 A.D, 1930

Przypisy

  1. Laura Doan, Fashioning Sapphism: The Origins of a Modern English Lesbian Culture, Columbia University Press, Nowy Jork, 2001, ISBN 0-231-11007-3, str. 56-60

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Herbert Henry Asquith.jpg
H.H. Asquith, former Prime Minister of the UK.
David Lloyd George.jpg
David Lloyd George
Premierminister Führer der britischen Delegation
Stanley Baldwin 01.jpg
British Prime Minister Stanley Baldwin (1867-1947)
Birkenhead by Spy0002.jpg
Caricature of F.E. Smith (later Earl of Birkenhead). Caption reads "A Successful First Speech ("Moab is my Washpot")". (This refers to Psalm 108).