Frederick Zugibe
| ||
Data i miejsce urodzenia | 28 maja 1928 r. Garnerville | |
Data i miejsce śmierci | 6 września 2013 r. Garnerville | |
Zawód, zajęcie | lekarz i medyk sądowy |
Frederick Thomas Zugibe[1] (ur. 28 maja 1928 r. w Garnerville, zm. 6 września 2013 r. tamże) – amerykański lekarz kardiolog i medyk sądowy.
Życiorys
Urodził się 28 maja 1928 r. w Garnerville jako syn Benjamina Zugibe i Anny Zugibe (z d. Zarick). W 1946 r. ukończył Haverstraw High School, a potem St. Francis College. Ukończył studia lekarskie na Uniwersytecie Columbii i uzyskał doktorat z anatomii i histochemii na Uniwersytecie Chicagowskim, a w 1968 r. uzyskał na Uniwersytecie Wirginii Zachodniej magisterium i prawo wykonywania zawodu patologa. W 1969 r. objął posadę pierwszego naczelnego medyka sądowego hrabstwa Rockland, które w ten sposób zlikwidowało dotychczasowy system koronerów, i pozostał na tym stanowisku do 2003 r., gdy odszedł na emeryturę[2].
W czasie jego rządów biuro medycyny sądowej hrabstwa uzyskało międzynarodową renomę i rozpoznawalność za sprawą innowacyjnych rozwiązań, zaadaptowanych potem szeroko na świecie. Zugibe prowadził prywatną praktykę lekarską jako kardiolog[2], kierował Cardiovascular Research and Veterans' Hospital w Pittsburghu[3], był adiunktem w Columbia University College of Physicians and Surgeons[4], a także prowadził badania nad chorobami układu krążenia i był członkiem American College of Cardiology[2].
Zugibe jest jednym z najbardziej znanych ekspertów w dziedzinie medycyny sądowej za sprawą książek i badań nad Całunem Turyńskim[5], a także badań nad mechanizmem ukrzyżowania[3] (wcześniej badania nad tym zagadnieniem prowadził również Pierre Barbet)[6]. W prowadzonych przez 50 lat[7] we własnym garażu badaniach na ochotnikach z pobliskiego kościoła Zugibe monitorował, w sesjach trwających od 5 min do godziny[3], parametry życiowe przywiązanych do krzyża[7] badanych m.in. puls, ciśnienie krwi, oddech[8], pracę serca i saturację[7], dowodząc, że ludzie ukrzyżowani w żadnym wypadku nie mogli umrzeć z powodu uduszenia[3], a przyczyną śmierci Jezusa musiał być wstrząs hipowolemiczny[8]. Osoby poddane ukrzyżowaniu miały według jego badań cierpieć na odwodnienie, głód, bóle kończyn, a problemy z oddychaniem wynikały raczej z ogólnego wyczerpania[7]. Swoje wnioski zebrał w książce Ukrzyżowanie Jezusa[6]. Zugibe badał też jeden z tzw. cudów eucharystycznych[9].
Zmarł 6 września 2013 r. w Garnerville[2].
Żonaty z Catherine z d. O'Leary, miał z nią siedmioro dzieci[2].
Przypisy
- ↑ Frederick Thomas Zugibe , The Crucifixion of Jesus: A Forensic Inquiry, Rowman & Littlefield, 2005, ISBN 978-1-59077-070-2 [dostęp 2020-01-05] (ang.).
- ↑ a b c d e Dr Frederick T. Zugibe w bazie Find a Grave (ang.)
- ↑ a b c d Peter Williams , Was Christ crucified on a cross?, Paragon Publishing [dostęp 2020-01-05] (ang.).
- ↑ Gerald Sigal , The Blood Atonement Deception: How Christianity Distorted Biblical Atonement, Xlibris Corporation, 19 listopada 2010, ISBN 978-1-5035-8135-7 [dostęp 2020-01-05] (ang.).
- ↑ Cud eucharystyczny w Buenos Aires - Eucharystia - Adonai.pl, adonai.pl [dostęp 2020-07-08] .
- ↑ a b Emine Saner , For Christ’s sake! The curious world of modern crucifixions, „The Guardian”, 5 kwietnia 2017, ISSN 0261-3077 [dostęp 2020-01-05] (ang.).
- ↑ a b c d Charles R. Swindoll , Great Lives: Jesus Bible Companion: The Greatest Life of All, Thomas Nelson, 1 kwietnia 2008, ISBN 978-1-4185-3759-3 [dostęp 2020-01-05] (ang.).
- ↑ a b weirdexperiments.com, weirdexperiments.com [dostęp 2020-01-05] .
- ↑ Cud eucharystyczny w Buenos Aires - Eucharystia - Adonai.pl, adonai.pl [dostęp 2020-01-05] .