Frederik Andersen
| |||
 Frederik Andersen w barwach Toronto Maple Leafs (2017) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 2 października 1989 Herning | ||
| Obywatelstwo | Dania | ||
| Wzrost | 193 cm | ||
| Pozycja | bramkarz | ||
| Uchwyt | lewy | ||
| Informacje klubowe | |||
| Klub | Carolina Hurricanes | ||
| Draft | NHL 2010, numer: 187 (7 runda) Carolina Hurricanes | ||
| Draft | NHL 2012, numer: 87 (3 runda) Anaheim Ducks | ||
Frederik Andersen (ur. 2 października 1989 w Herning) – duński zawodowy hokeista na lodzie grający jako bramkarz w Toronto Maple Leafs z National Hockey League (NHL). Andersen był członkiem duńskiej reprezentacji na Mistrzostwach Świata w Hokeju na Lodzie 2010[1]. Wybrany ze 187. numerem przez Carolina Hurricanes podczas NHL Entry Draft 2010. Nie doszedł do porozumienia z Hurricanes co do warunków kontraktu, ostatecznie został wybrany w trzeciej rundzie w NHL Entry Draft 2012 jako 87. zawodnik przez Anaheim Ducks.
Kariera
Europa
13 marca 2010 Andersen trafił do pustej bramki w czwartym meczu ćwierćfinałowym przeciwko Rødovre Mighty Bulls. Dwa dni wcześniej, w trzecim meczu był bliski strzelenia w podobnej sytuacji, ale nie trafił w bramkę[2].
Andersen w barwach Frölunda HC ustanowił nowy rekord klubowy sezonu zasadniczego ligi, ośmiokrotnie w rozgrywkach 2011–12 zachowując czyste konto (shutout), wyprzedzając dorobek siedmiu Henrika Lundqvista z sezonu 2003-04[3]. Andersen prowadził również w średniej liczbie straconych bramek (GAA), a także otrzymał nominację do nagrody dla najlepszego debiutanta roku ligi[4].
NHL
20 października 2013, niedługo po rozpoczęciu sezonu 2013–14, Andersen zadebiutował w NHL w zespole Anaheim Ducks, zastępując podstawowego bramkarza Jonasa Hillera na początku drugiej tercji. Wchodząc przy stanie 3–1 dla Dallas Stars zdołał utrzymać czyste konto (shutout) przez resztę spotkania i przyczynić się do zwycięstwa 6-3[5]. 4 marca 2014, po oddaniu przez Ducks bramkarza Viktora Fastha do Edmonton Oilers, Andersen został nowym, etatowym zmiennikiem dla Hillera, po spędzeniu większości sezonu w filii ekipy z Anaheim Norfolk Admirals, grającej w American Hockey League (AHL).
16 kwietnia 2014 Andersen zadebiutował w fazie play-off, a jego drużyna pokonała 4–3 Dallas Stars w pierwszym meczu ćwierćfinałów konferencji zachodniej. Andersen miał 32 obrony i przepuścił trzy krążki do siatki[6]. W play-offach dzielił miejsce w bramce z Jonasem Hillerem i Johnem Gibsonem, kończąc rozgrywki na półfinale konferencji zachodniej przegrywając z Los Angeles Kings, późniejszym zdobywcą Pucharu Stanleya.
W kolejnych rozgrywkach 2014–15, po zakończeniu kontraktu Hillera i przejściu jako wolny agent do Calgary Flames, tylko Anderson i Gibson rywalizowali o miejsce w bramce. Jednak po rozpoczęciu sezonu to Andersen był podstawowym wyborem trenera, zarówno dzięki jego umiejętnościom ale też kontuzjom Gibsona, które wyłączały go z gry. 3 marca 2015, po zanotowaniu 30 zwycięstwa w sezonie, Andersen wyrównał rekord NHL w najszybciej osiągniętych 50 zwycięstwach w lidze przez bramkarza. Ta sztuka udała mu się w zaledwie 68 spotkaniach – takiej samej ilości co Billowi Durnanowi, golkiperowi Montreal Canadiens,16 grudnia 1944[7]. Andersen dotarł z Ducks do finału konferencji zachodniej – również dzięki jego grze drużyna przegrała zaledwie jedno spotkanie w dwóch pierwszych rundach. Przy prowadzeniu 3–2 w kolejnej serii z Chicago Blackhawks, drużyna Anaheim Ducks przegrała następne dwa mecze, w tym 7 spotkanie na własnym lodowisku. Był to trzeci z rzędu sezon, w którym Ducks odpadli z fazy pucharowej, mimo prowadzenia w serii 3–2 (wcześniej Detroit w 2013 i Kings w 2014)[8]. Andersen w każdym z ostatnich czterech spotkań z Blackhawks wpuścił 4 lub więcej bramek – Ducks przegrali 3 z tych spotkań, łącznie tracąc 19 bramek, a za przeciętne statystyki krytyka spadła na Andersena[9].
20 czerwca 2016 Andersen został oddany do Toronto Maple Leafs w zamian za draft pick w 1. rundzie NHL Entry Draft 2016 i 2. rundzie NHL Entry Draft 2017. Tego samego dnia zespół z Toronto i Andersen ustalili warunki 5-letniego kontraktu[10][11]. Pod koniec lipca 2021 ogłoszono jego transfer do Carolina Hurricanes i dwuletni kontrakt[12].
Statystyki
Sezon zasadniczy i play-off
| Sezon zasadniczy | Playoffs | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sezon | Drużyna | Liga | M | W | P | T/OT | MIN | GA | SO | GAA | SV% | M | W | P | MIN | GA | SO | GAA | SV% | |||||||
| 2008–09 | Herning Blue Fox | DEN | 22 | — | — | — | 1178 | 44 | 0 | 2.45 | .922 | — | — | — | — | — | — | — | — | |||||||
| 2009–10 | Frederikshavn White Hawks | DEN | 30 | — | — | — | 1753 | 64 | 0 | 2.19 | .932 | 10 | — | — | — | — | — | 2.86 | .925 | |||||||
| 2010–11 | Frederikshavn White Hawks | DEN | 35 | — | — | — | — | — | — | 2.49 | .920 | 11 | — | — | — | — | — | 1.98 | .942 | |||||||
| 2011–12 | Frölunda HC | SHL | 39 | 20 | 12 | 6 | 2332 | 63 | 8 | 1.62 | .943 | 6 | 2 | 4 | 379 | 17 | 0 | 2.69 | .911 | |||||||
| 2012–13 | Norfolk Admirals | AHL | 47 | 24 | 18 | 1 | 2685 | 98 | 4 | 2.19 | .929 | — | — | — | — | — | — | — | — | |||||||
| 2013–14 | Norfolk Admirals | AHL | 4 | 3 | 1 | 0 | 245 | 8 | 1 | 1.96 | .939 | — | — | — | — | — | — | — | — | |||||||
| 2013–14 | Anaheim Ducks | NHL | 28 | 20 | 5 | 0 | 1569 | 60 | 0 | 2.29 | .923 | 7 | 3 | 2 | 368 | 19 | 0 | 3.10 | .899 | |||||||
| 2014–15 | Anaheim Ducks | NHL | 54 | 35 | 12 | 5 | 3106 | 123 | 3 | 2.38 | .914 | 16 | 11 | 5 | 1050 | 41 | 1 | 2.34 | .913 | |||||||
| 2015–16 | Anaheim Ducks | NHL | 43 | 22 | 9 | 4 | 2286 | 88 | 3 | 2.30 | .919 | 5 | 3 | 2 | 297 | 7 | 1 | 1.41 | .947 | |||||||
| NHL razem | 125 | 77 | 26 | 12 | 6,974 | 271 | 6 | 2.33 | .918 | 28 | 17 | 9 | 1,715 | 67 | 2 | 2.34 | .916 | |||||||||
Osiągnięcia
- Indywidualne
Przypisy
- ↑ IIHF: IIHF Media Guide & Record Book 2011. Moydart Press, 2010, s. 359. ISBN 978-0-9867964-0-1. (ang.)Sprawdź autora:1.
- ↑ Frederik Andersens mål (duń.). YouTube, 15 marca, 2010. [dostęp = 2016-07-08].
- ↑ Sara Fridholm: Slog Lundqvists rekord från 2004 (szw.). 2012-02-22. [dostęp = 2016-07-08].
- ↑ Årets Rookie: Frederik Andersen kandidat fyra (szw.). Hockeyligan.se, 2012-03-12. [dostęp = 2016-07-08].
- ↑ Dallas Stars at Anaheim Ducks – 2013-10-20 (ang.). NHL. [dostęp = 2016-07-08].
- ↑ Ducks defeat Stars in game 1 (ang.). ESPN, 2014-04-16. [dostęp = 2016-07-08].
- ↑ Postgame Notes and Quotes: 3 March at Arizona (ang.). Anaheim Ducks, 2015-03-03. [dostęp 2016-07-08].
- ↑ Helene Elliott. Ducks' mental will is lacking in another Game 7 loss. „Los Angeles Times”, 2015-05-30. ISSN 0458-3035 (ang.). [dostęp 2016-07-08].
- ↑ Steve Macfarlane: Andersen Falls Just Short for Ducks (ang.). Bleacher Report, 2015-05-31. [dostęp 2016-07-08].
- ↑ Leafs acquire Andersen from Anaheim (ang.). Toronto Maple Leafs, 2016-06-20. [dostęp 2016-07-08].
- ↑ Maple Leafs acquire Andersen, sign to 5-year deal (ang.). Yahoo! Sports, 2016-06-20. [dostęp 2016-07-08].
- ↑ Frederik Andersen Contract, Cap Hit, Salary and Stats - CapFriendly - NHL Salary Caps, capfriendly.com [dostęp 2021-07-29] (ang.).
- ↑ Kane, Ovechkin, Andersen and Gibson capture trophies (ang.). National Hockey League, 2016-04-11. [dostęp 2016-07-08].
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-21)].
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-22)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Autor: David, Licencja: CC BY 2.0
Frederik Andersen with the Toronto Maple Leafs during a playoff game on April 21, 2017.