Fredrik Lindgren
(c) I, Gushman, CC-BY-SA-3.0 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | liga polska: Motor Lublin | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Fredrik „Freddie” Lindgren, właśc. Jan Fredrik Tobias Lindgren (ur. 15 września 1985 w Örebro[1]) – szwedzki żużlowiec. Drużynowy mistrz Świata 2015. Dwukrotny brązowy medalista Grand Prix (2018 i 2020). Dwukrotny indywidualny (2018 i 2021) i trzykrotny drużynowy (2007, 2018 i 2019) mistrz Szwecji. Brat Ludviga Lindgrena – również żużlowca. W zawodach indywidualnych startuje z numerem 66[2].
Kariera
Pierwszym klubem Lindgrena była Indianerna Kumla, dla której jeździł w latach 2000–2003. Od 2004 startuje również w lidze polskiej. Jego pierwszym klubem był GKM Grudziądz. W 2006 r. dołączył do Falubazu Zielona Góra. W sezonie 2006 w I lidze polskiej uzyskał średnią biegową równą 2,26, dzięki czemu walnie przyczynił się do awansu klubu do Ekstraligi. W 2007 razem z Dackarną Målilla wygrał szwedzką Elitserien, tym samym pierwszy raz w karierze został drużynowym mistrzem Szwecji. Został uhonorowany stałą dziką kartą na starty w GP na sezon 2008. Został także uhonorowany dziką kartą na starty w cyklu GP 2009. W 2009 roku razem z Wolverhampton Wolves wygrał Elite League[3].
Na początku sezonu 2009, po turnieju o Grand Prix Czech, przez dwa tygodnie był liderem klasyfikacji przejściowej cyklu Grand Prix. Stało się tak, gdyż pomimo zajęcia w inaugurujących sezon zawodach drugiego miejsca, zdobył więcej punktów (19) niż ich zwycięzca – Emil Sajfutdinow (17). Prowadzenie w cyklu utracił jednak już po następnych zawodach (o Wielką Nagrodę Europy), gdzie zdobył zaledwie dwa punkty i spadł w przejściowej klasyfikacji na siódme miejsce.
W roku 2010 zdobył indywidualne wicemistrzostwo Szwecji a także srebrny medal Drużynowych Mistrzostw Polski z drużyną z Zielonej Góry. Po sezonie 2010 odszedł z Falubazu Zielona Góra. Przez cały okres startów dla tej drużyny wywalczył 3 medale DMP (2009-złoty, 2010-srebrny i 2008-brązowy). W 2011 jeździł dla Unii Tarnów[4], a w 2012 dla Sparty Wrocław[5]. 26 maja 2012 roku odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w pojedynczej rundzie Grand Prix triumfując w Grand Prix Szwecji w Göteborgu.
W 2013 był zawodnikiem Unii Leszno. Jego średnia biegowa w Ekstralidze wyniosła 1,773[6]. Podobnie jak w dwóch poprzednich latach zmienił klub po jednym sezonie startów i w 2014 jeździł dla Wybrzeża Gdańsk, z którym spadł z ligi.
W 2015 roku z reprezentacją Szwecji zdobył drużynowe mistrzostwo świata, mając duży wkład w końcowy triumf szwedzkiej drużyny[7]. W latach 2015–2016 jeździł dla Lokomotivu Daugavpils, z którym dwukrotnie wygrał polską I ligę. Drużyna nie wywalczyła jednak awansu do Ekstraligi z uwagi na przepisy, które dopuszczają zagraniczne drużyny jedynie do startów w niższych klasach rozgrywkowych w Polsce. Z powodu braku awansu do najwyższej ligi zdecydował się opuścić klub i przeszedł do ROWu Rybnik[8]. Ponadto w sezonie 2016 ponownie startował w cyklu Grand Prix zastępując Jarosława Hampela[9].
Sezon 2017 był jednym z lepszych w jego karierze. Szwed wygrał Grand Prix Polski i przez długi czas utrzymywał się w czołówce cyklu. Szansy na medal pozbawiła go kontuzja, w wyniku której nie mógł wystartować w dwóch ostatnich turniejach. Liczba jego punktów wystarczyła jednak by utrzymać się w cyklu na rok 2018. Ponadto zdobył srebrny medal Drużynowych Mistrzostw Świata, a także wicemistrzostwo Szwecji. W tym samym roku dołączył do tzw. „Klubu 100”, do którego przynależą zawodnicy, którzy w swojej historii startów odjechali 100 i więcej turniejów Grand Prix. W sezonie 2017 w polskiej PGE Ekstralidze wystartował w 13 meczach, w których zdobył 128 punktów i 6 bonusów. Jego średnia biegowa wyniosła 1,887 punktu na bieg.
W 2018 roku reprezentował barwy dwóch drużyn, polskiego Włókniarza Częstochowa i szwedzkiej Eskilstuny Smederny. Sezon na polskich torach rozpoczął bardzo dobrze, już w pierwszym meczu w barwach Włókniarza zdobywając duży komplet punktów. Wysoką formę utrzymywał przez większą część sezonu, kończąc go ze średnią biegową 2,146 - najwyższą w dotychczasowej karierze. Dobre występy w polskiej lidze miały przełożenie na starty w cyklu Grand Prix, gdzie zdobył swój pierwszy w karierze brązowy medal. Był to jednocześnie pierwszy medal IMŚ szwedzkiego zawodnika od 7 lat. Równie dobrze spisywał się w Szwecji, gdzie z Eskilstuną wygrał rozgrywki ligowe osiągając średnią biegową 2,379[10].
Sezon 2019 był drugim, w którym Lindgren znalazł się w ścisłej czołówce GP - cykl ukończył na czwartym miejscu. Obronił również drużynowe mistrzostwo Szwecji z Eskilstuną. 17 sierpnia 2019 w zwycięskiej dla siebie rundzie Grand Prix w Målilli wziął udział w tragicznym wypadku. W szóstym biegu jadący na drugiej pozycji Patryk Dudek upadł po zahaczeniu motocyklem o bandę. O koło motocykla Polaka przewrócił się również Max Fricke. Jadący za Dudkiem Lindgren, aby nie wpaść z całym impetem na leżącego Polaka, mając jednocześnie ułamki sekundy na podjęcie decyzji, podniósł przednie koło, tylnym zahaczając o jego motocykl, przez co sam upadł i odniósł obrażenia. Uratował jednak Patryka Dudka przed tragedią[11].
W sezonie 2020 zrezygnował ze startów w lidze szwedzkiej, tym samym startując tylko w lidze polskiej z Włókniarzem Częstochowa. Podobnie jak dwa lata wcześniej, Szwed zanotował bardzo dobry start sezonu zarówno w lidze, jak i w Grand Prix, gdzie po 4 z 8 rund prowadził z dosyć wyraźną, jak na tę fazę sezonu siedmiopunktową przewagą nad drugim Bartoszem Zmarzlikiem. Słabsza druga połowa sezonu sprawiła, że w Grand Prix ostatecznie wywalczył brąz, przegrywając dodatkowy wyścig o 2. miejsce z Taiem Woffindenem. Sezon w lidze polskiej Włókniarz skończył na 5. miejscu, a Lindgren osiągnął średnią biegową 1,892, co czyniło go 15. najskuteczniejszym zawodnikiem ligi.
W sezonie 2021 powrócił do startów w lidze szwedzkiej - podpisał kontrakt z drużyną Västervik Speedway[12]. Zaszedł z nią do półfinału rozgrywek, przegrywając w nim z późniejszym mistrzem - Dackarną Målillą. Cykl Grand Prix drugi raz w karierze zakończył na czwartym miejscu, mimo że aż do ósmej z jedenastu rund utrzymywał się w strefie medalowej. O wiele słabszy niż poprzednie sezon zaliczył natomiast w lidze polskiej, który zakończył z dopiero 28. średnią biegową wynoszącą 1,652. W jego słabszej niż pierwotnie zakładano jeździe zaczęto dopatrywać się jednej z przyczyn braku awansu Włókniarza do fazy play-off[13]. W listopadzie 2022 został przedstawiony jako zawodnik Motoru Lublin na sezon 2023[14].
Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na Żużlu)
Stan na 1 października 2022.
Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix
Nr | Dzień | Rok | Nazwa | Miejscowość | Tor | Długość toru |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | 26 maja | 2012 | ![]() | ![]() | Ullevi (sztuczny tor) | 404m |
2. | 13 maja | 2017 | ![]() | ![]() | Stadion Narodowy (sztuczny tor) | 272m |
3. | 26 maja | 2018 | ![]() | ![]() | Stadion Markéta | 353m |
4. | 17 sierpnia | 2019 | ![]() | ![]() | G&B Stadium | 305m |
5. | 12 września | 2020 | ![]() | ![]() | Stadion im. Edwarda Jancarza | 329m |
Miejsca na podium
Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix
|
|
Starty w indywidualnych mistrzostwach świata juniorów
Sezon | Dzień | Miejscowość | Miejsce | Punkty | Biegi | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|
2003 | 13 września | ![]() | 4. | 11+2 | (0,3,2,3,3) +2 | ![]() |
2004 | 11 września | ![]() | 10. | 8 | (1,2,1,1,3) | ![]() |
2005 | 17 września | ![]() | 3.![]() | 7+3 | (1,3,3) +3 | ![]() |
2006 | 2 września | ![]() | 4. | 14+w | (3,3,3,2,3) +w | ![]() |
Rozgrywki Ligowe
Drużynowe Mistrzostwa Polski
Przypisy
- ↑ Fredrik Lindgren, Włókniarz Częstochowa, 3 grudnia 2015 [dostęp 2022-03-18] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , Speedway Grand Prix - Tabele, Rankingi, sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-03-18] (pol.).
- ↑ Speedway Archive: Elite League 2009, Speedway Archive [dostęp 2022-05-05] .
- ↑ Wirtualna Polska Media , Składy drużyn - Ekstraliga 2011, sportowefakty.wp.pl, 1 lutego 2011 [dostęp 2022-05-05] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , Składy drużyn - Ekstraliga 2012, sportowefakty.wp.pl, 5 stycznia 2012 [dostęp 2022-05-05] (pol.).
- ↑ Zawodnik, PGE Ekstraliga [dostęp 2022-05-05] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , Niesamowity finał w Vojens! Szwedzi z Pucharem Świata! Polacy na trzecim miejscu - finał DPŚ w Vojens (relacja) - WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 14 czerwca 2015 [dostęp 2021-12-29] (pol.).
- ↑ Lindgren rozżalony. "Brak Lokomotivu w Ekstralidze to wstyd", Przegląd Sportowy, 5 lutego 2017 [dostęp 2022-05-05] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , Lindgren pojedzie na PGE Narodowym. Zastąpi Hampela na Grand Prix w Warszawie - WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 7 maja 2016 [dostęp 2021-12-29] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , Statystyki - Bauhaus-Ligan 2018 - WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl [dostęp 2021-12-29] (pol.).
- ↑ GP Skandynawii. Fredrik Lindgren bohaterem. Wypadek Patryka Dudka WIDEO | Sport Radio ZET, sport.radiozet.pl, 1566 [dostęp 2021-12-29] (pol.).
- ↑ l, Fredrik Lindgren w nowym klubie. Szwed wraca do rodzimej ligi, www.speedwaynews.pl, 6 lipca 2021 [dostęp 2021-12-29] (pol.).
- ↑ Żużel. PGE Ekstraliga. Gdyby ktoś postawił, że nie awansują do play-off, mógłby zgarnąć niezłą kasę, sport.interia.pl [dostęp 2021-12-29] (pol.).
- ↑ Holder, Zmarzlik i Lindgren w Motorze Lublin. peedwayekstraliga.pl. [dostęp 2022-11-04]. (pol.).
Bibliografia
- Team Lindgren - Fredrik Lindgren (ang.)
- SPEEDWAY HISTORY INFO - HISTORIA ŻUŻLA | Fredrik Lindgren
- Fredrik Lindgren | Polish Speedway Database
- Speedway Results | | Fredrik Lindgren (ang.)
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona (ang.)
Media użyte na tej stronie
This is merely a recreation of what the flag is thought to have looked like. There are no surviving flags or pictorial evidence as to its appearance. See article at Flags of the World.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flaga Finlandii
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.